در ایتالیا آنها به ایتالیایی صحبت می کنند ، در فرانسه - به فرانسه ، در بلغارستان - به بلغاری … اما سوئیس در این تصویر نمی گنجد. نمی توان گفت که آنها در آنجا به زبان سوئیسی صحبت می کنند ، زیرا چنین زبانی وجود ندارد.
سوئیس یک کشور فدرال است. هسته اصلی فدراسیون آینده اتحادیه سوئیس بود که در سال 1291 3 کانتون - شویتز ، آنتروالدن و اوری را متحد کرد. تا سال 1513 ، این اتحادیه قبلاً شامل 15 کانتون بود.
سوئیس مدرن از 26 واحد سرزمینی ایالتی به نام کانتون تشکیل شده است. مطابق با ساختار فدرال ، هر یک از آنها قوانین خاص خود را دارند و قانون اساسی خود را دارند. کانتون ها از نظر زبان نیز متفاوت هستند.
زبانهای دولتی
در قلمرو سوئیس ، 4 زبان دارای وضعیت رسمی هستند: آلمانی ، فرانسوی ، ایتالیایی و رومانشی. شیوع این زبانها یکسان نیست.
بیشتر ساکنان سوئیس - 67 ، 3٪ - به زبان آلمانی صحبت می کنند ، این 17 کانتون از 26 است. زبان فرانسه در جایگاه دوم است ، در 4 کانتون صحبت می شود - اینها ژنو ، وود ، ژورا و Nesttval هستند ، سخنرانان این زبان 20 ، 4٪ از جمعیت است. همچنین کانتون های دو زبانه وجود دارد که هر دو زبان در آنها پذیرفته می شود: والیس ، فریبورگ و برن.
در جنوب کانتون Graubünden و همچنین در Ticino به زبان ایتالیایی صحبت می شود که 6.5٪ از شهروندان سوئیس را تشکیل می دهد.
کوچکترین گروه زبانی افرادی هستند که به زبان رومانشی صحبت می کنند ، فقط 0.5٪. این یک زبان باستانی از گروه Romance است. وضعیت زبان دولتی را نسبتاً دیر دریافت کرد - در سال 1938 ، در حالی که آلمانی ، فرانسوی و ایتالیایی از سال 1848 به این ترتیب بوده اند. بلندگوهای عاشقانه در ارتفاعات Grabünden زندگی می کنند.
این 4 زبان برای کل سوئیس رسمی است ، اما در پایان قرن 20. به کانتونها این حق داده شد که به طور مستقل یک زبان رسمی را از میان فهرست ملی انتخاب کنند.
9٪ باقیمانده زبانهای دیگری است که مهاجران با خود می آورند ، این زبانها وضعیت رسمی ندارند.
روابط بین گروه های زبانی
احساس وحدت ملی تقریباً در سوئیس وجود ندارد. آنها برای اصالت تاریخی خود بسیار ارزش قائل هستند و هر شهروند این کشور قبل از هر چیز خود را نه یک سوئیسی بلکه یک برنزی ، یک ژنو و غیره احساس می کند.
مهمترین تفاوت بین دو گروه پرشمار زبان ، سوئیس آلمانی زبان و فرانسه زبان است. اولین ها عمدتا در قسمت شرقی کشور زندگی می کنند ، دومی ها - در قسمت غربی. مرز مشروط بین این مناطق تا حدی با رودخانه همزمان می شود که به آلمانی Zaane گفته می شود و در فرانسه - Sarin. این مرز "Restigraben" - "خندق سیب زمینی" نامیده می شود. این نام از کلمه "resti" گرفته شده است که نام غذای سنتی سیب زمینی در برن است.
هیچ یک از زبانهای رسمی سوئیس زبان ارتباطات بین قومی در این کشور نیست. بیشتر ساکنان به زبان های آلمانی ، فرانسوی و ایتالیایی صحبت می کنند.
