آلومینیوم دیگر نادرترین ماده محسوب نمی شود و با قاطعیت وارد زندگی ما شده و به یک ضرورت تبدیل می شود. برنامه های کاربردی برای آلومینیوم همچنان در حال گسترش است. ما ایجاد نور را مدیون هستیم ، اما به رغم این ، ساختارهای بادوام به این ماده. هنگام شروع جوشکاری آلومینیوم ، جوشکار باید با ویژگی ها و فن آوری جوشکاری آن آشنا شود.
ضروری
- - دستگاه جوش؛
- - سیلندر گاز؛
- - مشعل
- - شار
- - الکترودها ؛
- - حلال؛
- - اب؛
- - شیشه مایع ؛
- - تری سدیم فسفات ؛
- - خاکستر سودا
دستورالعمل ها
مرحله 1
قطعات را برای جوشکاری آماده کنید. لبه های پروفیل و اکسیدها را از بین ببرید. با استفاده از حلالهای آلی آلودگی سطحی را چربی زده و از بین ببرید. سفید روح ، PC-1 ، PC-2 حلال یا استون فنی مناسب هستند. همچنین می توانید سطح را در وان قلیایی تیمار کنید. برای این کار محلولی تهیه کنید که در آن 1 لیتر آب دارای 30 گرم لیوان آب و 50 گرم فسفات تری سدیم و خاکستر سودا باشد.
گام 2
سطح را به مدت 5 دقیقه در دمای 70 درجه سانتیگراد پردازش کنید. بنابراین ، فیلم اکسید قدیمی حاوی رطوبت جذب شده از قطعات حذف می شود. فیلم اکسید را می توان با تراشیدن از بین برد ، پس از آن لبه باید دوباره با یک حلال چربی زدایی شود. پس از سلب کردن ، قطعات را می توان برای 2-3 ساعت قبل از جوشکاری ذخیره کرد.
مرحله 3
قبل از درز تماس و جوشکاری نقطه ای ، سطح های همپوشانی را با برس های دوار فلزی نیز تمیز کنید. اگر ضخامت ورق هایی که باید به هم متصل شوند از 0.3 سانتی متر بیشتر است ، لایه قالبی را با قلم زنی عمیق بردارید ، که این امر از تشکیل عدم همجوشی جلوگیری می کند. اچ را در حمام محلول آبی هیدروکسید سدیم (50 گرم در هر لیتر آب) در دمای 70 درجه سانتیگراد به مدت 1-2 دقیقه انجام دهید. انتهای قطعات را مثلاً بر روی دستگاه برش فلز ببرید.
مرحله 4
هنگام جوشکاری آلیاژهای آلومینیوم توسط همجوشی ، توصیه می شود مفاصل لب به لب انجام شود. برای از بین بردن درزهای اکسید در درزها ، از واشرهایی استفاده کنید که دارای شیاری هستند که در آن جدا می شوند. در جوشکاری با قوس آرگون ، با استفاده از شار به انتهای آن ، اکسیدهای اکسید کاهش می یابد. اتصالات همپوشانی با جوشکاری درز و مقاومت به لکه ایجاد می شوند. نسبت ضخامت قطعات مورد جوشکاری نباید از 1: 2 بیشتر باشد. از اتصالات ته قنداق برای جوشکاری لب به لب استفاده می شود.
مرحله 5
برای جوشکاری گاز ، استفاده از شعله مخلوط O2: C22 توصیه می شود. شار AF-4A به طور اولیه به صورت خمیر اعمال می شود یا هنگام جوشکاری با یک میله پر کننده معرفی می شود. برای فلز پرکننده ، از یک سیم جوشکاری آلومینیوم استفاده می شود که قطر آن به ضخامت فلز بستگی دارد.
مرحله 6
جوشکاری قوس محافظ گاز به طور گسترده ای برای اتصال آلومینیوم استفاده می شود. آرگون یا مخلوطی از آرگون و هلیوم به عنوان گاز استفاده می شود. خلوص آرگون باید حداقل 99.9٪ باشد. اگر جوشکاری با الکترود مصرفی انجام شود ، می توانید از آرگون با افزودن O2 استفاده کنید ، اما نه بیشتر از 5 5.
مرحله 7
جوشکاری قوس الکتریکی دستی با یک الکترود پوشیده شده از فلز یا کربن انجام می شود. جوشکاری قوس کربن باید با جریان مستقیم قطبیت مستقیم انجام شود. در جوشکاری قوسی با الکترودهای فلزی ، محلول دکسترین یا کلرید سدیم در آب به عنوان چسب کار می کند. این فرآیند با جریان مستقیم قطب معکوس صورت می گیرد.
مرحله 8
اگر ضخامت مفاصل قنداق بیش از 0.4 سانتی متر باشد ، از جوشکاری قوس اتوماتیک با یک لایه شار استفاده می شود. توسط الکترود مصرفی تولید می شود. منبع تغذیه به قطب معکوس جریان مستقیم نیاز دارد. شار باید با هدایت الکتریکی کاهش یافته باشد ، به عنوان مثال ، سرامیک. آن را با یک محلول آبی کربوکسی متیل سلولز مخلوط کرده ، از طریق الک مالیده و به مدت 6 ساعت در دمای 280-320 درجه سانتیگراد کلسینه می کنند. جوشکاری با الکترود خرد شده انجام می شود.