ویژگی اصلی جامعه پذیری به عنوان یک فرایند اجتماعی ، تجدید حیات جامعه ، جایگزینی معنوی آن است. انتقال مداوم تجربه اجتماعی به نسلهای دیگر و پذیرش این تجربه برای انتقال بعدی توسط آنها. معاشرت برای فرد برای همزیستی مثبت و تعامل با سایر افراد جامعه و برای تعیین سرنوشت به عنوان بخشی از جامعه برای شخص ضروری است.
ویژگی های جامعه پذیری
جامعه پذیری به معنای روند ورود فرد به محیط اجتماعی از طریق پذیرش هنجارها و سنت های گسترده در محیط وی توسط فرد است. معاشرت مبتنی بر توانایی یک شخص در طول زندگی خود در جذب شرایط فرهنگی ، اخلاقی و نگرش های محیط اجتماعی خود و همچنین استقرار در جامعه از طریق آگاهی و تعریف خود به عنوان بخشی از کل است.
همسان سازی هنجارها و ارزش های محیط فرد ، فعالیت موفقیت آمیز یک فرد در زندگی عمومی را تعیین می کند. جامعه پذیری هم شامل روند پذیرش هنجارهای پذیرفته شده توسط یک فرد است و هم روند ادغام ایده های جدید فرد در جامعه به نفع او. بنابراین ، جامعه پذیری برای یک شخص لازم است تا به عنوان یک شخص اتفاق بیفتد ، و جامعه پذیری برای جامعه لازم است تا ثبات ، کامل ، توسعه یابد.
پیر بوردیو ، جامعه شناس فرانسوی ، برای توضیح ماهیت روند جامعه پذیری ، مفهومی را به عنوان زیستگاه - "طبیعت دوم" معرفی کرد. عادت فرآیندی است از پایبندی ناخودآگاه فرد به اصول و هنجارهای زندگی اجتماعی تلقی شده در وی. جامعه پذیری وجود یک درک ناخودآگاه از جهان را در انسان تعیین می کند ، متناسب با شرایط اجتماعی و نگرش های جامعه پیرامون او. به لطف عادت ، فرد احساس می کند بخشی از جامعه است و از تعلق به یک سیستم انتگرال رضایت می گیرد.
انواع و مراحل جامعه پذیری
دو نوع جامعه پذیری وجود دارد:
- اولیه - در طول بزرگ شدن و تربیت فرد رخ می دهد.
- ثانویه - به عنوان ادغام شخصیت بالغ و شکل گرفته در گروه های مختلف اجتماعی و تعامل با آنها تعریف می شود.
آنها همچنین سطوح اولیه و ثانویه اجتماعی شدن را از هم متمایز می کنند: سطح اولیه ارتباط و ارتباط موضوع با گروه کوچکی از افراد نزدیک است ، یعنی با والدین ، دوستان ، همسایگان ، همکاران. سطح دوم جامعه پذیری تعامل موضوع با ساختارهای دولتی ، سازمان های عمومی و غیره است.
روند اجتماعی شدن شامل چندین مرحله اصلی است:
- سازگاری - جذب تجربه جمع شده توسط جامعه ، تقلید ؛
- شناسایی - تمایل فرد به تعیین خود ، برجسته شدن
- ادغام - شکل گیری یک فرد به عنوان یک شرکت کننده در فرایندهای اجتماعی ؛
- مرحله فعالیت کارگری - اجرای دانش و مهارت های به دست آمده ، تأثیر بر محیط اجتماعی ؛
- مرحله فعالیت پس از استخدام - انتقال تجربه اجتماعی به نمایندگان نسل بعدی.
