روش های مختلفی برای پرورش مویز وجود دارد ، هر باغبان حق دارد از خود دفاع کند ، که توسط تجربه شخصی تأیید شده است. هر یک از این روش ها موافقان و مخالفان خود را دارند ، بنابراین مفید است که حداقل ابتدایی ترین آنها را بدانید تا در مورد یکی از بهترین ها صحبت کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
تکثیر با قلمه. یک روش بسیار محبوب برای ارائه عملکرد نسبتاً زیاد مواد کاشت.
قلمه ها را هنگام ذوب شدن برف (مارس-آوریل) آماده کنید ، وقتی مویز وارد مرحله تورم جوانه می شود. شاخه های پایه سالانه بریده بریده و رشد سالانه شاخه های درجه 1 و 2 را ترجیح دهید. شاخه ها باید به اندازه کافی رسیده و جوانه آپیکال به خوبی رشد کرده باشند. طول بهینه قلمه 15-18 سانتی متر است ، باید 4-6 جوانه داشته باشد. قلمه ها را به صورت مایل برش دهید ، برش مایل فوقانی را با فاصله 1 سانتی متر بالاتر از جوانه ایجاد کنید (قسمت بالای شاخه نیازی نیست). در هنگام برش بهتر است از چاقوی تیز به جای هرس استفاده کنید. هرس ، محل برش را خرد کرده و مرطوب می کند ، بر روی آن شکاف و سوراخ ایجاد می کند و این باعث بدتر شدن بقای قلمه ها می شود.
خاک را آماده کنید. کمپوست یا کود دامی استفاده کنید ، خاک را تا عمق 20-25 سانتی متر حفاری کنید ، ریشه ها را جدا کنید و توده ها را از بین ببرید - خاک باید سست و بارور باشد. باغ را خوب بریزید. قلمه ها را در ردیف هایی با فاصله 40 سانتی متر بکارید در حالی که فاصله قلمه های یک ردیف باید حداقل 10-15 سانتی متر باشد قلمه ها را به صورت مایل بکارید و 1-2 جوانه بالای زمین بمانید. سطح را با کمپوست خشک ، سوزن های ذغال سنگ نارس یا کاج مالچ کنید ، یا بستر را با یک فیلم تیره بپوشانید ، زیرا قبلا سوراخ هایی برای قلمه زدن در آن ایجاد کرده اید.
در تابستان ، به دقت از کاشت ها مراقبت کنید ، و سپس تا پاییز بوته های قوی خواهید داشت که می توانند همراه با یک تکه خاک حفر شده و در یک مکان دائمی کاشته شوند.
گام 2
تولید مثل با روش لایه های افقی. راهی کاملا آسان که به کار زیادی احتیاج ندارد.
بوته ای با عملکرد بالا و سالم که به آفات و بیماری ها آسیب نرسد به عنوان گیاه مادر انتخاب کنید. در اوایل بهار ، خاک زیر آن را کاملاً بارور کرده ، با چوب خوک حفاری کرده و سطح آن را تراز کنید. شاخه های جوانه را برای تکثیر انتخاب کنید: انتخاب شما باید در شاخه های پایه سالانه رشد یافته یا شاخه های دو ساله با افزایش زیاد باشد. تاپ های آنها را خرج کنید.
شیارهایی را در امتداد شعاع بوته ایجاد کنید (خیلی عمیق نیست) و شاخه های شاخه انتخاب شده را در آنها قرار دهید ، آنها را در چندین مکان با نیزه های چوبی فشار دهید تا شاخه ها محکم با زمین تماس بگیرند. صبر کنید تا ارتفاع شاخه های جوان به 10-12 سانتی متر برسد و آنها را تا نصف با هوموس پر کنید (خوب است که قبل از آن مرطوب شود). "پودر" دوم را هنگامی که شاخه ها 15 سانتی متر دیگر رشد می کنند استفاده کنید. در پاییز ، بوته های جوان را از بوته مادر جدا کنید و در یک مکان ثابت بکارید.
مرحله 3
تولید مثل با تقسیم بوش. مزیت این روش این است که سال آینده بوته های کاملاً قدرتمندی بدست می آورید ، نقطه ضعف این است که امتناع خاصی از برداشت توت سال آینده از یک بوته تقسیم شده مادر است.
یک بوته بالغ ، خوش تحمل و سالم حفر کنید. خاک را از ریشه جدا کرده و ریشه ها را به آرامی جدا کنید. سپس بوش را به قطعات تقسیم کنید تا هر قطعه مانند بوته ای جوان به نظر برسد. ریشه ، شاخه ، جوانه داشت. بوته های جدید را در محل دائمی و آب بکارید.
