کشتی های اقیانوس پیمای مدرن در ویژگی هایشان با آن کشتی های قایقرانی که چندین قرن پیش دریا را شخم زده اند ، مطلوب است. به نظر می رسد که فناوری های فعلی باید بقا و قابلیت غرق شدگی بالایی را برای کشتی ها فراهم کنند. با این حال ، هم اکنون نیز شناورهای دریایی هر از گاهی غرق می شوند. علل فاجعه های دریا می تواند بسیار متفاوت باشد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
کشتی های مدرن به پیشرفته ترین سیستم های ناوبری مجهز هستند. موادی که بدنه کشتی از آنها ساخته می شود با مقاومت بالا ، مقاومت در برابر سایش و آسیب دیدن متمایز می شوند. اما هر از گاهی در مطبوعات گزارش های ناراحت کننده ای در مورد مرگ کشتی ها منتشر می شود. قرن ها پیش این مشکلات در دریا اتفاق افتاده است ، حذف کامل بلایای دریایی در قرن بیست و یکم غیرممکن است.
گام 2
رایج ترین دلیل فاجعه هایی که در کشتی ها رخ می دهد ، برخورد انکارآمیز خدمه با قوانین ناوبری است. ملوانان باتجربه می دانند که امن ترین مکان کشتی در خشکی است. در دریا یا اقیانوس ، کشتی همیشه منتظر مشکلات بی شماری است. شنا در نزدیکی نوار ساحلی به ویژه خطرناک است. در اینجا است که اغلب جریانات شدید ، کف و سنگها یافت می شوند ، که می تواند به عروق آسیب برساند.
مرحله 3
در واقع ، غالباً وقتی کشتی با سرعت کامل به مانعی برخورد می کند ، خسارات مهلکی وارد می شود. آبکاری بدنه از مقاومت کافی برخوردار است ، اما دارای مقاومت کششی نیز می باشد. اگر رگ مورد نقض جدی قرار بگیرد ، آب شروع به جریان یافتن در محفظه می کند که محفظه ها را پر می کند. به همین دلیل ، کشتی ثبات خود را از دست می دهد و ممکن است به خوبی واژگون شود.
مرحله 4
برای کاهش احتمال طغیان ، آنها سعی می کنند فضای داخلی کشتی های مدرن را به محفظه های مهر و موم شده تقسیم کنند ، داخل آن پمپ های قدرتمندی نصب می شود که می تواند آب را بیرون بکشد. بدترین حالت زمانی است که سوراخ آنقدر بزرگ باشد که پمپ ها نتوانند بار را تحمل کنند. ترمیم یک سوراخ بزرگ پوست در دریا تقریباً غیرممکن است. خدمه فقط می توانند به تجهیزات نجات دهنده زندگی اعتماد کنند.
مرحله 5
هر کشتی طوری طراحی شده است که دارای حاشیه خاصی از ایمنی و شناور باشد. اگر یک کشتی آسیب دیده در شرایط امواج شدید یا حتی یک طوفان واقعی خود را در اقیانوس ببیند ، احتمال شناور ماندن کشتی کاهش می یابد. در شرایط امواج قدرتمند ، بعضی از شناورها با بدنه باریک و بلند ممکن است به نصف شکسته شوند. نتیجه این امر غوطه ور شدن ناگزیر کشتی در زیر آب است.
مرحله 6
دلیل دیگر غرق شدن کشتی ، قرارگیری نامناسب بار و ایمن سازی بار آن است. در هنگام طوفان ، ممکن است محتویات نگهدارنده به سمت کنار حرکت کند ، که اغلب منجر به یک پاشنه قوی می شود. اگر بار در یکی از طرفین بحرانی شود ، کشتی قادر به واژگون شدن و حتی وارونه شدن است و پس از آن کشتی می تواند غرق شود.
مرحله 7
تضمین ایمنی در هنگام حرکت کشتی در فضاهای آبی غیرممکن است. اما اگر تمام قوانین مربوط به پیمایش در کشتی های تولید شده توسط بسیاری از ملوانان را رعایت کنید و نهایت دقت را در تغییر شرایط قایقرانی داشته باشید ، کاهش احتمال فاجعه امکان پذیر است.
