اصطلاح "نفس گیر" ، به عنوان یک قاعده ، یک درجه شدید از احساسات را منتقل می کند. بنابراین آنها می گویند ، وقتی بیان احساسات با کلمات دشوار است ، به نظر می رسد که حتی هوا کافی نیست ، نفس کشیدن دشوار است - فرد از آنچه اتفاق می افتد بسیار متعجب است.
به عنوان یک قاعده ، از عبارت "روح را تسخیر می کند" در زبان مدرن برای توصیف برخی احساسات مثبت مثبت استفاده می شود ، به عنوان مثال ، "روح با لذت گرفته شد". معنای نزدیک به این عبارت "نفس دزدیده شده" دیگر ، باستانی تر است. بنابراین ، من بلافاصله کلمات داستانی از داعش کریلوف "کلاغ و روباه" را به یاد می آورم: "از شادی در گواتر نفس سرقت کرد …".
اما حتی برای تجارب منفی قوی نیز می توان از این عبارت استفاده کرد: "آنقدر ترسناک است که نفس شما را می گیرد!"
پزشکی
در واقع ، احساس کمبود هوا ، احساس دشوار بودن ، تقریباً غیرممکن بودن تنفس یک واکنش طبیعی بدن در برابر استرس شدید است ، مهم نیست که ناشی از حوادث مثبت باشد یا منفی. پزشکان این وضعیت را یکی از تظاهرات سندرم هایپرونتیلاسیون (HVS) می نامند.
غالباً ، DHW یکی از علائم دیستونی رویشی است ، علامتی که همراه با حملات وحشت است.
برای اولین بار ، سندرم هایپرونتیلاسیون در قرن نوزدهم توصیف شد. این مورد در سربازانی که در درگیری ها شرکت داشتند مشاهده شد. یک وضعیت استرس زای شدید ، ترس مداوم از مرگ باعث احساس ناتوانی در نفس کشیدن عمیق ، احساس سفتی در ناحیه قفسه سینه ، توده ای در گلو و سایر علائم می شود.
در قرن بیستم ، از نظر علمی ثابت شد که علت اصلی بیماری "نفس گیر" (یا سندرم هایپرونتیشن) چیزی بیشتر از یک حالت استرس شدید ، اضطراب ، هیجان و افسردگی نیست. برخی دانشمندان معتقدند که گروه خاصی از افراد مستعد ابتلا به این بیماری هستند. اینها کسانی هستند که در دوران کودکی از تنگی نفس رنج می بردند - از همان کودکی بدن آنها "عادت کرده بود" به این روش نسبت به یک موقعیت استرس زا واکنش نشان دهد. علاوه بر این ، به عنوان یک قاعده ، این افراد افرادی با شخصیت هیستریک ، عاطفی و هنری هستند که تمایل به اغراق در واکنش های عاطفی خود دارند.
در اینجا لازم است بین هیستری به عنوان یک بیماری روانی و تأکید هیستریک شخصیت ، که یک اختلال روانی نیست ، اما زمینه ساز توسعه HVS است ، تشخیص داده شود.
اما این به هیچ وجه به این معنا نیست که فردی که مستعد ابتلا به سندرم هایپرونتیشن نیست ، حداقل یک بار در زندگی خود در برابر تجربه این بیماری بیمه شده است. تقریباً در هر فردی که دچار استرس عاطفی شدیدی باشد ، می تواند رخ دهد.
علل فیزیولوژیکی
این شرایط به دلیل ویژگی های فیزیولوژی تنفس انسان ایجاد می شود. واقعیت این است که تنفس فرایندی است که هم در سطح ناخودآگاه و هم در سطح آگاهی تنظیم می شود. فرد نیازی به کنترل مداوم روند تنفس خود ندارد ، با این وجود ، او کاملاً قادر به انجام این کار است ، به عنوان مثال ، شروع به تنفس عمیق تر ، کندتر یا برعکس ، سریعتر می کند.
تحت استرس شدید ، برنامه تنفس طبیعی از کار می افتد ، فرکانس ، عمق و غیره تغییر می کند. به نظر می رسد فردی در حالت برانگیختگی شدید احساسی ، نفس کشیدن را فراموش کرده است. در نتیجه ، تعادل اکسیژن و دی اکسید کربن در ریه ها به هم می خورد ، که منجر به نقض اسیدیته طبیعی خون و همچنین تغییر در محتوای مواد مانند منیزیم ، پتاسیم و غیره می شود.
این تغییرات فیزیولوژیکی در بدن است که منجر به ظهور علائمی می شود که فرد می تواند با کلمات "نفس گیر" تعریف کند.
