اعتقاد بر این است که اگر آن را به گوش خود بیاورید صدای موج سواری دریا در پوسته شنیده می شود. و هر چه شکل پوسته مزین تر باشد ، موج ها بلندتر و قویتر می شوند. با این حال ، این یک توهم دیگر است. این صدای دریا نیست که در پوسته شنیده شود.
چندین فرضیه برای وقوع "صدای دریا" در پوسته ها وجود دارد. یکی از آنها می گوید که فرد صداهای گردش خون را از طریق عروق سر می شنود. با این حال ، این نظریه نادرست است و اثبات آن آسان است. شناخته شده است که پس از تحمل شدید ، خون با سرعت بیشتری شروع به حرکت می کند ، بنابراین ، صدا نیز باید تغییر کند. با این حال ، اگر پوسته را به گوش خود بیاورید ، همان صدای دریا را می شنوید.
نظریه زیر را می توان به صورت زیر فرموله کرد: پوسته ها به دلیل حرکت جریان های هوا از طریق آنها سر و صدا ایجاد می کنند. این توضیح می دهد که به نظر می رسد وقتی صدف را به گوش خود نزدیک می کنید بلندتر به نظر می رسد و وقتی آن را از فاصله دور نگه دارید ، آرام تر است. با این حال ، این فرضیه توسط دانشمندان رد شد. در یک اتاق ضد صدا ، با وجود این واقعیت که هوا در آن وجود دارد ، پوسته "صداهای دریا" منتشر نمی شود.
در واقع ، "صدای دریا" در پوسته چیزی بیش از صداهای کمی تغییر یافته محیطی است که از دیواره های پوسته منعکس می شود. می توانید هر ظرف خالی را بردارید ، آن را به گوش خود بگذارید ، و این "سر و صدا" نخواهد کرد بلکه از صدف دریایی بدتر خواهد شد. دلیل این امر این است که هر حفره هوای بسته به عنوان نوعی تشدید کننده عمل می کند ، جایی که امواج صوتی مختلف متمرکز می شوند. به همین دلیل شکل و اندازه پوسته ها مستقیماً روی "آواز دریا" منتشر شده تأثیر می گذارد. هرچه انحنا و بزرگتر باشند ، "صدای موج" ثروتمندتر است.
به نظر می رسد برای شنیدن "دریا" و تازه سازی خاطرات یک تعطیلات تابستانی فوق العاده ، داشتن پوسته ای در دست اصلاً ضروری نیست. این کار را می توان با کمک وسایل بداهه ، همان لیوان انجام داد. اگر کف دست خود را در یک قایق جمع کرده و به گوش خود نزدیک کنید ، یک اثر مشابه مشاهده خواهد شد. و هرچه صداهای متفاوت تری در اطراف شما وجود داشته باشد ، صدای امواج شدیدتر شنیده می شود. اما بدون شک ، لذت بردن از خاطرات با پوسته جالب تر است ، به خصوص اگر آن را از ساحلی که در آن استراحت کرده اید آورده باشید.
