هنگام خرید یک محصول ، افراد بیشتری به بارکد چاپ شده روی بسته بندی محصول توجه می کنند ، این فقط یک کد بارک است. و این البته درست است. اگر می دانید چگونه یک محصول را بخوانید ، یک بارکد می تواند اطلاعات مفید کافی از جمله کشور مبدا یک محصول را ارائه دهد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
طبق استاندارد اروپا ، بارکد باید 13 رقم باشد. دو رقم اول نشان دهنده کشوری است که محصول تولید شده است ، پنج رقم بعدی کد تولید کننده است. پنج رقم دیگر دنبال می شود - این کد خود محصول است. سرانجام ، آخرین رقم بارکد یک رقم کنترل است ، که برای تعیین اصالت آن کار می کند.
گام 2
یعنی برای تعیین کشور مبدا یک محصول ، فقط باید دو رقم اول را بررسی کنید. هر کشور دارای یک کد دیجیتالی خاص یا چندین کد است. متداول ترین آنها در بازار روسیه: استرالیا: 93 ؛ اتریش: 90 ، 91 ؛ بلژیک و لوکزامبورگ: 54 ؛ انگلیس و ایرلند شمالی: 50 ؛ آلمان: 40 ، 41 ، 42 ، 43 ؛ هلند: 87 ؛ دانمارک: 57 ؛ اسرائیل: 72 ؛ ایسلند: 84 ؛ ایتالیا: 80 ، 81 ، 82 ، 83 ؛ نروژ: 70 ؛ پرتغال: 56 ؛ آمریکا و کانادا: 00 ، 01 ، 03 ، 04 ، 06 ؛ ترکیه: 86 ؛ فنلاند: 64 ؛ فرانسه: 30 ، 31 ، 32 ، 33 ، 34 ، 35 ، 36 ، 37 ؛ سوئیس: 76 ؛ سوئد: 73 ؛ آفریقای جنوبی: 60 ، 61 ؛ ژاپن: 49. روسیه در بارکد با شماره 460-469 نشان داده می شود.
مرحله 3
علاوه بر این ، بارکد همچنین می تواند توسط سازمان تولید مستقیم شناخته شود. برای انجام این کار ، پنج رقم زیر کد کشور باید از طریق سیستم اطلاعات واحد ثبت جهانی GEPIR تأیید شود. این کار را می توان از طریق اینترنت انجام داد: به صفحه روسی یا صفحه اصلی GEPIR بروید و کدی را که به آن علاقه دارید وارد کنید. با این حال ، به یاد داشته باشید که همه تولیدکنندگان نمی توانند در این سیستم نمایندگی داشته باشند - در بسیاری از کشورها ، قوانین افشا ممکن است به یک شرکت تولید کننده این گزینه را بدهد که آیا داده ها را به GERIP ارسال می کند یا نه.