صدا خفه کن ، همانطور که از نامش پیداست ، برای سرکوب (خفه کردن) صداهای تولید شده توسط وسایل فنی و دستگاه هایی است که از میزان صدای طبیعی "طبیعی" برای گوش انسان فراتر رفته و یا اینکه عمل تولید شده را به منظور پنهان کردن آن ساکت می کند.
ضروری
نمودار با شرح فنی صدا خفه کن
دستورالعمل ها
مرحله 1
معروف ترین و گسترده ترین استفاده از صدا خفه کن صدا صدا صدا بر صدا در اتومبیل است. یک موتور بنزینی ، دیزلی و گازی در حال کار سر و صدای زیادی ایجاد می کند. در سپیده دم صنعت خودرو ، اتومبیل ها بدون صدا خفه کن در خیابان ها می چرخیدند و رهگذران را می ترساندند و اسب های مهار شده در گاری ها را وادار به فرار می کردند. با این حال ، این مدت زیادی دوام نیاورد و به زودی موتورهای خروشان ساده ترین دستگاه های گیربکس را "لگن" کردند. در غیر این صورت ، آنها را به اخراج از خیابان های شهر تهدید کردند.
گام 2
صدا خفه کن اتومبیل مدرن برای کاهش میزان صدای گازهای خروجی خروجی تا حد قابل قبول و همچنین دما و سمیت آنها طراحی شده است. صدا با میرایی سرعت بالای گازهایی که از سیلندرهای موتور وارد دستگاه می شوند ، خفه می شود. از سیلندرها ، گازها مستقیماً از طریق اصطلاحاً "شلوار" به صدا خفه کن منتقل می شوند - لوله های ورودی یا منیفولد اگزوز.
مرحله 3
کاهش میزان صدا با صدا خفه کن بر اساس اصول فیزیکی زیر از چند طریق حاصل می شود:
- اصل محدودیت ، هنگامی که به دلیل باریک شدن لوله و انتقال بعدی آن به یک قطر بزرگ ، یک مقاومت صوتی با اتلاف بعدی انرژی صوتی ایجاد می شود ؛
- اصل انعکاس ، هنگامی که انرژی صدا از "آینه های" انعکاسی تعبیه شده در بدن پراکنده می شود ؛
- اصل تشدید ، هنگامی که صدا از سوراخ های لوله اصلی وارد یک حفره بسته واقع در یا کنار لوله می شود. انرژی صدا با فرکانس تشدید سریع تغییر می کند.
- اصل جذب بر اساس جذب یک موج صوتی توسط یک ماده متخلخل خاص است.
مرحله 4
متداول ترین طرح صدا خفه کن اتومبیل شامل سه مجموعه اصلی است: مبدل کاتالیزوری (کاتالیزور) ، صدا خفه کن جلو و عقب. در کاتالیزور ، سمیت گازهای خروجی به دلیل سوختن پس از مخلوط و احتباس باقی مانده مواد مضر در لانه زنبوری ماده کاتالیزوری کاهش می یابد. صدا خفه کن های اصلی (جلو) و ثانویه (عقب) از سیستم های پیچیده ساختارهای داخلی برای کاهش دما و سرعت هوا ، جذب سر و صدای گازهای خروجی استفاده می کنند.
مرحله 5
صدا خفه کن برای موتورهای بنزینی ممکن است شامل سنسورهای لامبدا باشد. آنها غلظت اکسیژن موجود در گازهای خروجی را تعیین می کنند. یک سیگنال الکتریکی از آنها به واحد الکترونیکی سیستم کنترل موتور ارسال می شود و بسته به مقدار آن ، مخلوط بهینه هوا و سوخت به طور خودکار تشکیل می شود.
