کودکان در بزرگ شدن احساس نیاز طبیعی به گسترش دایره تماس خود می کنند. جامعه پذیری نقش بسیار مهمی در رشد کودک دارد که پایه های آن در خانواده گذاشته می شود.
جامعه پذیری فرآیندی زمانبر است که طی آن کودک با مهارت های رفتاری در جامعه آشنا می شود. برخلاف حیوانات ، جایی که تاکتیک های رفتاری توسط غرایز القا می شود ، برای زنده ماندن ، فرد به مرزهای مشخصی نیاز دارد ، نوعی "قاعده بازی" که در جامعه اتخاذ شده است. معلمان به طور خلاصه جامعه پذیری را با سه مفهوم اساسی توصیف می کنند - آموزش ، آموزش ، رشد شخصیت.
مهارتهای اجتماعی در خانواده در سالهای اول زندگی ایجاد می شود ، بنابراین مهم است که والدین نمونه ای شایسته از خود نشان دهند ، نسبت به بقیه اعضای خانواده ، دوستان و بستگان توجه داشته باشند و همچنین از ارزشها و هنجارها پیروی کنند. که در کودک القا می شود. هرگونه اظهارات والدین توسط کودک معتبر تلقی می شود. بسیار محتمل است که یک پسر یا دختر بزرگسال دقیقاً مانند والدین ، برادران و خواهرانش مشکلات را حل کند و با آنها رفتار کند.
این مرحله از اجتماعی شدن در یک تیم ، خارج از خانواده والدین آغاز می شود. این گروه در حال گسترش است ، نوعی "تعارض" در قوانین بسیاری از خانواده ها وجود دارد. به عنوان مثال ، یک کودک تقسیم غذا به طور مساوی را امری طبیعی می داند ، در حالی که به کودک دیگری گفته می شود که باید یک قطعه بزرگتر را مصرف کند. معلمان یا والدین ذی صلاح این روند را تنظیم می کنند و همچنان قوانین و هنجارهای موجود در جامعه را برای کودک توضیح می دهند.
اهداف و وظایف گروه ظاهر می شود ، که همچنین باید با هم حل شوند. در آینده ، برای یک کودک اجتماعی بزرگ شده آسان تر است که بتواند در یک مجموعه کاری تعامل کند یا در هر شرکتی مانند "خودش" احساس کند.
نقش ها در تیم برجسته می شوند - رهبران و افراد بیرونی ، قوانین رفتار و تعامل با آنها. در اینجا القای ارزشهایی از قبیل دلسوزی ، خویشتنداری ، وفاداری ، که قطعاً در بزرگسالی به کار شما می آیند ، مهم است.
والدین در این مرحله از معاشرت فرزندان خود باید به اخلاق آن دسته از گروهها كه كودك دائماً در آنها مستقر است توجه كنند (چه شرکتی در خیابان باشد و چه دایره نقاشی). یک پسر یا دختر همه مدل های رفتار را در بزرگسالی می پذیرند ، بر اساس آنها روابط زناشویی ، روابط با فرزندان خود را برقرار می کنند و در یک مجموعه کاری تعامل می کنند.
با گذشت سالها ، جامعه پذیری فقط پیچیده تر می شود ، تعداد افراد و گروه هایی که کودک با آنها ارتباط برقرار می کند در حال گسترش است. اما این مراحل ضروری در شکل گیری شخصیت یک فرد است و دشواری هایی که بر سر راه او بوجود می آید ، شخصیت وی را تعدیل می کند و به تحکیم الگوهای لازم رفتار در جامعه کمک می کند.
