غیرمعمول نیست که یک هنرمند که روی صحنه اجرا می کند یک گوش کوچک در گوش خود داشته باشد. به عنوان یک قاعده ، خوانندگان از آن استفاده می کنند. این سیستم نظارت شخصی نامیده می شود.
چرا یک هنرمند به هدفون احتیاج دارد
یک هنرمند که روی صحنه اجرا می کند برای شنیدن خودش به سیستم نظارت گوش نیاز دارد. واقعیت این است که در یک کنسرت بلندگوها به سمت مخاطب هدایت می شوند و خواننده ممکن است ملودی را به دلیل سر و صدای مخاطب خیلی خوب نشنود ، مخصوصاً اگر یک کنسرت راک باشد. علاوه بر این ، موسیقی بلند که از بلندگوها می آید و از همه دیوارها منعکس می شود ، پیگیری ریتم و لحن آهنگ را برای خواننده دشوار می کند. صدای خود شما نیز خفه می شود که کنترل آن دشوار می شود. به همین دلیل ، خواننده می تواند از لحن هماهنگ شروع کند ، یادداشت ها را از دست بدهد و به طور کلی احساس ناامنی کند. در هدفون ، او همان موسیقی ("آهنگ پشتیبان" آهنگ) را می شنود ، همزمان با موسیقی که از بلندگوها به سالن می رود. این به جهت یابی و شروع به موقع آواز کمک می کند.
برای اینکه گم نشویم ، خوانندگان اپرا از نزدیک حرکات رهبر ارکستر ، که سرعت مناسب ، ریتم و زمان پیوستن را نشان می دهند ، دنبال می کنند. برای نوازندگان ژانرهای دیگر ، هدفون رسانا است.
آهنگ پشتیبان می تواند شامل همه سازها باشد به جز آواز ، یا برخی دیگر از یک ساز و آواز - همه اینها به ترجیحات خود خواننده بستگی دارد. مانیتورهای هدفون همچنین برای اهداف دیگر برای هنرمند مفید هستند - به عنوان مثال ، در طول یک کنسرت ، او می تواند از برخی تغییرات در برنامه اجرا و شرایط مختلف پیش بینی نشده مطلع شود.
علاوه بر خواننده ، نوازندگان می توانند از هدفون نیز استفاده کنند. به عنوان مثال ، می توان یک صدای مترونوم برای درامر پخش کرد تا او از ریتم خارج نشود.
جزئیات
چنین سیستم نظارت شخصی در گوش شامل یک گوشی متصل به بدنه نوازنده ، یک گیرنده و یک فرستنده است که در کنسول مانیتور موجود است. گوشی معمولاً به صورت جداگانه برای یک مجری خاص ساخته می شود ، بر اساس گچ گوش او. به عنوان یک سیستم نظارت شخصی ، اغلب از هدفون های تقویت کننده استفاده می شود که دارای مزایای زیادی نسبت به هدفون های پویا هستند.
روی صحنه ، صداهای محیطی - از سازهای زنده ، بلندگوها ، سر و صدای تماشاگران - اغلب به یک صدای همهمه مداوم تبدیل می شوند و خواننده را از بین می برند و حواسشان را پرت می کنند. اگر او همزمان به آواز و رقص نیاز داشته باشد ، موضوع حتی پیچیده تر است.
در کنسرت های مجلسی و صوتی به ندرت از هدفون استفاده می شود. آنها معمولاً در مناطق متوسط تا بزرگ استفاده می شوند. غالباً در صحنه بلندگوهای مانیتور در سمت راست و چپ قرار دارند که هدف آنها نوازندگان است. اگر صحنه بزرگ باشد و خواننده در اطراف آن بدود ، می تواند از محدوده نمایشگرها خارج شود. در این صورت استفاده از هدفون و آزادی حرکت برای او بسیار راحت تر خواهد بود. علاوه بر این ، بلندگوهای مانیتور همیشه سطح صدا مورد نیاز را برای کنترل ریتم فراهم نمی کنند.
