آنتون ایوانوویچ دنیكین یكی از رهبران جنبش سفیدها در طول جنگ داخلی در جنوب روسیه بود. در میان همه رهبران جنبش سفید ، او بیشترین نتایج نظامی و سیاسی را بدست آورد. در 1918-1919. در 1919-1920 فرماندهی ارتش داوطلب را بر عهده داشت. به فرماندهی کل نیروهای مسلح جنوب روسیه منصوب شد. وی معاون دریادار کلچاک بود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در سال 1918 ، به لطف کمک های آنتانت ، دنیکین به عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح جنوب روسیه منصوب شد. در سال 1919 ، ژنرال A. I. Denikin رژیم ضد انقلاب گارد سفید را در جنوب روسیه و اوکراین ایجاد کرد. این رژیم یک دیکتاتوری نظامی از زمینداران و بورژوازی بود. مجموعه ای از دانش آموزان و Octobrists از دنیکین پشتیبانی می کردند.
گام 2
با آغاز سال 1919 ، دنیكین قدرت شوروی را در قفقاز شمالی سرکوب كرد و نیروهای قزاق دان و كوبان را متحد كرد. سلاح ، مهمات و تجهیزات از آنتانت دریافت می شد. پس از جنگهای طولانی در بهار 1919 ، ارتش دنیكین Donbass و منطقه را از Tsaritsyn تا خاركف اشغال كرد.
مرحله 3
در ژوئیه 1919 ، سربازان دنیكین لشكركشی علیه مسكو آغاز كردند. Voronezh در 6 اکتبر 1919 ، شهر اورل - در 13 اکتبر گرفته شد. قرار بود تولا اشغال شود. در سپتامبر 1919 ، ارتش دنیکن از بیش از 153 هزار سرنیزه ، 500 اسلحه و 1900 مسلسل تشکیل شده بود.
مرحله 4
توازن نیروها در جبهه جنوبی در این دوره به نفع دنیکین بود. ارتش دنیکین دارای سواره ای بزرگ بود ، نیروهای ارتش سرخ در آن زمان با نیروهای دریادار کلچاک نبردهای تعیین کننده ای را در پیش گرفتند. دنیکین نیز به لطف شورشهای ضد انقلاب در عقب ارتش شوروی ، حمایت از دهقانان میانه اوکراین و ضعف حاکمیت شوروی در زمین موفق بود.
مرحله 5
در 9 ژوئیه ، ششم لنین از کشور خواست: "همه برای مبارزه با دنیکین!" دولت شوروی اقدامات مختلفی را انجام داد که نه تنها متوقف کردن ، بلکه شکست ارتش دنیکین را نیز ممکن کرد. نیروهای جبهه جنوب به همراه جبهه جنوب شرقی در اکتبر 1919 به تهاجم پرداختند و پس از آن سپاه پاسداران شروع به عقب نشینی به سمت جنوب کردند.
مرحله 6
قدرت اداری و پلیسی در سرزمین های اشغال شده توسط نیروهای دنیکین برقرار شد. Denikinites مرتکب اعدام ، خشونت و سرقت دسته جمعی شد. شرکت ها و زمین ها به صاحبان قبلی خود بازگردانده شدند. دهقانان مجبور شدند یک سوم دانه برداشت شده و نیمی از یونجه را به صاحبان زمین منتقل کنند. کارگران از حقوق سیاسی خود محروم شدند. وضعیت مادی کارگران بسیار بدتر از قبل از انقلاب بود. همه اینها به رشد احساسات انقلابی ، آمادگی کارگران و دهقانان برای مبارزه با دنیکنیسم کمک کرد.
مرحله 7
در عقب نیروهای دنیکین ، مبارزان و پارتیزانهای زیرزمینی به طور فعال در حال جنگ بودند. دهقانان میانی شروع به حمایت از قدرت شوروی کردند. ارتش دنیكین شروع به تجزیه كرد. در ماه دسامبر ، نیروهای شوروی خارکوف و کیف را اشغال کردند. در پایان سال 1919 ، در اوایل ژانویه 1920 ، دونباس - روستوف آزاد شد. در مارس 1920 سرانجام ارتش دنیکن شکست خورد. دنیكین با نیروهای باقیمانده به كریمه فرار كرد. در آوریل 1920 ، دنیكین استعفا را پذیرفت و به خارج از كشور مهاجرت كرد.
