در اواسط قرن گذشته ، بشر فراتر از جو رفت و اولین قدم ها را به فضا برد. از آن زمان ، تکنولوژی کمیک به سرعت و به سرعت توسعه یافته است. تعداد فزاینده ای از کشورها به اکتشافات فضا پیوسته اند. با تعیین اهداف اکتشاف بیشتر فضا ، دانشمندان و متخصصان نه تنها بر اساس نیازهای مبرم تمدن هدایت می شوند ، بلکه به آینده نیز نگاه می کنند.
فضا به عنوان دستیابی به موفقیت در توسعه تمدن
از زمان های بسیار قدیم ، بشریت درصدد گسترش حوزه زیستگاه خود بوده است. در ابتدا ، قبایل بدوی بر مناطق مجاور تسلط داشتند ، به دنبال حیوانات حرکت می کردند یا از شرایط سخت آب و هوایی فرار می کردند. تمدن توسعه یافت ، بنابراین مردم به فضاهای جدیدی برای پرورش دام و استخراج معدن احتیاج داشتند. به تدریج ، مردم در تمام مناطق قابل سکونت ساکن شدند.
مردم خود را محدود به توسعه سطح زمین نمی کردند. پس از قرن ها ، شروع به کاوش در اعماق اقیانوس و تسخیر بالاترین لایه های جو از نظر فنی امکان پذیر شد. فقط فضایی غیرقابل دسترس بود که مردم با خوش بینی ترین امیدها به آن امید بستند.
مدتهاست که انسان به آسمان پر از ستاره های چشمک زن نگاه می کند ، از ساختار جهان متحیر است و آرزو دارد که به جستجوی دنیاهای جدید برود. اما فقط ظهور فناوری موشک امکان غلبه بر نیروی جاذبه و ارسال ماهواره های مصنوعی به مدار نزدیک زمین و سپس خدمه انسان را فراهم کرده است. دوره ای کاملاً جدید در تاریخ بشریت آغاز شده است ، مساعد برای توسعه بیشتر تمدن.
فضا و علم
در اولین مرحله از اکتشافات فضای بیرونی ، انسان فقط به دنبال گسترش ایده های خود در مورد ساختار جهان بود. دستاورد اصلی فناوری جدید فضایی مشاهده مستقیم پدیده های فیزیکی بود که پیش از این توسط جو مانع می شد. به عنوان مثال ، فضاپیماها امکان مشاهده طیف وسیع تری از تابش ، از اشعه گاما گرفته تا امواج طولانی رادیویی را فراهم کرده اند. این آغاز نجوم خارج جوی بود.
پرتاب تلسکوپ های نوری در مدار نزدیک زمین امکان افزایش کیفی وضوح آنها را فراهم می کند. در نتیجه ، مرزهای جهان مشاهده شده مستقیم گسترش یافت و در تصاویر موجود در فضا ، دانشمندان توانستند اجسامی را ببینند که قبلاً برای مطالعه غیرقابل دسترسی بودند.
طی دهه های گذشته ، تحقیقات نجومی انجام شده از مدار نزدیک زمین کشف سیستم های سیاره ای در سایر ستارگان را امکان پذیر کرده است.
ورود به نزدیکترین فضای بیرونی انگیزه ای برای پیشرفت بسیاری از علوم کاربردی از جمله جغرافیا ، ژئودزی ، نقشه برداری ، هواشناسی بود. داده های دریافتی از فضاپیما پیش بینی دقیق تری از تغییرات آب و هوا و آب و هوا را در مناطق خاص فراهم می کند و پیش بینی بلایای طبیعی را پیش بینی می کند. فن آوری های فضایی به ابزاری ضروری برای سازماندهی کل زندگی اقتصادی تمدن مدرن تبدیل شده اند.
فضا و آینده بشریت
منابع زمین بسیار زیاد است ، اما هنوز هم محدود است. در آینده ، ناگزیر لحظه ای فرا خواهد رسید که بشر باید منابع جدید سوخت و مواد اولیه تولید صنعتی را پیدا کند. بنابراین ، مطالعه سیارات موجود در منظومه شمسی ، پتانسیل توسعه اقتصادی و استقرار آنها را در نظر می گیرد.
با دستیابی به منابع دیگر اشیا space فضایی ، فرد قادر خواهد بود قابلیت های فن آوری خود را گسترش دهد.
دانشمندان و آینده پژوهان بیشترین امید خود را به اکتشاف ماه ، زهره و مریخ می گذارند. البته ممکن است چندین قرن بگذرد تا مردم نه تنها بتوانند از سیارات نزدیک به زمین بازدید کنند بلکه بر آنها تسلط کیفی نیز داشته و آنها را منوط به منافع خود می کنند.در این مرحله ، ما فقط می توانیم در مورد ارسال وسایل نقلیه سرنشین دار به ونوس و مریخ صحبت کنیم ، خدمه آنها قادر خواهند بود تا در اینجا شایستگی این سیارات را برای سکونت و توسعه ارزیابی کنند.
نویسندگان داستان های علمی قدم بیشتری در آینده نهاده اند. در کارهای مربوط به مضامین فضایی ، چندین دهه است که پروژه های مربوط به فعالیت های مهندسی نجومی در مقیاس بزرگ تمدن زمین مورد بحث قرار گرفته است. به عنوان یک قاعده ، جسورانه ترین پیش بینی های نویسندگان داستان های علمی است که به حقیقت می پیوندند. این احتمال وجود دارد که در آینده ای دور ، بشریت واقعاً راههایی برای نظم بخشیدن به جهان به شیوه خود پیدا کند ، و نفوذ خود را به دورترین گوشه های فضای خارج گسترش دهد.
