تعیین گروه خطر آتش سوزی یک ساختمان ضروری است تا بتوان در یک اتاق خاص الزامات ایمنی در برابر آتش را ایجاد کرد تا از وقوع آتش سوزی جلوگیری کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
قبل از شروع به تعریف طبقه بندی خطر آتش سوزی یک ساختمان ، بیاموزید که چه مواردی می توانند باشند. دسته A - افزایش انفجار آتش ، دسته B - انفجار آتش ؛ دسته های B1 - B4 - خطر آتش سوزی ، گروه G - خطر آتش سوزی متوسط ، گروه D - کاهش آتش سوزی. معیارهای تعیین گروه انواع مواد قابل احتراق و مواد موجود در اتاق و همچنین مشخصات کار انجام شده در آنجا و طرح ساختمان است.
گام 2
دسته ها را با بررسی متوالی تعلق یک اتاق خاص به دسته از خطرناک ترین (A) به امن ترین (D) تعریف کنید.
مرحله 3
اگر اتاق حاوی گازهای قابل اشتعال باشد ، مایعاتی که می توانند به راحتی در دمای بیش از 28 درجه سانتیگراد شعله ور شوند ، بنابراین می توان با خیال راحت چنین اتاقی را به گروه A نسبت داد. همچنین ، فضای چنین اتاقی باید بیش از 5٪ باشد مساحت کل ساختمان یا 200 متر مربع … اگر دمای اشتعال این نوع مواد از 28 درجه بیشتر باشد ، این اتاق متعلق به گروه B است. همچنین ، اگر یک ساختمان متعلق به گروه A نباشد ، یک طبقه از این دسته است و کل فضای طبقه بندی A و B بیش از 5٪ کل مساحت ساختمانها یا 200 متر مربع.
مرحله 4
به شرطی که اتاق حاوی مایعات قابل اشتعال و موادی باشد که فقط هنگام تعامل با آب یا اکسیژن می توانند بسوزند و اگر این اتاق به دسته های A یا B تعلق نداشته باشد ، می توان آن را به دسته های B1 - B4 اضافه کرد. همچنین اگر یک ساختمان متعلق به این دسته ها باشد اگر کل مساحت طبقات A ، B ، B1 ، B2 و B3 بیش از 5٪ کل مساحت کل ساختمان باشد.
مرحله 5
در اتاق های گروه G ، مواد و مواد غیر قابل اشتعال در حالت گرم ، ذوب شده یا گرم وجود دارد که در طی پردازش آنها گرما ، شعله ، جرقه ها ساطع می شوند. در مورد تعریف گروه D بر اساس مساحت ، طبق همان طرح دیگر دسته های فوق الذکر محاسبه می شود.
مرحله 6
و در محل رده D مواد و مواد غیر قابل احتراق وجود دارد که حالت سرد دارند.
