بسیاری از افرادی که مجبور به از دست دادن یکی از عزیزان خود شده اند نگران این هستند که با وسایل شخصی آن مرحوم چه کنند. شخصی سعی می کند بلافاصله پس از تشییع جنازه این مشکل را حل کند ، در حالی که شخص دیگری نمی تواند برای مدت طولانی از هیچ چیز متعلق به آن مرحوم جدا شود. اما دیر یا زود لحظه ای فرا می رسد که شما باید در مورد چیزی تصمیم بگیرید و انتخاب کنید.
طبق افسانه ها ، چیزهای هر فرد با انرژی او اشباع شده است ، بنابراین برخی از ادیان می گویند که لازم است از شر چیزهای یک فرد متوفی خلاص شوید ، در حالی که دیگران آنها را به عنوان یک حافظه نگهداری می کنند. طبق برخی منابع ، در سنت ارتدکس ، برای تکمیل امور زمینی آن مرحوم ، چیزهای او باید در بین فقیران توزیع شود مردم 40 روز پس از مرگ ، از آنها می خواهد که مرحوم را به یاد آورند و برای روح او دعا می کنند. اول ، این به روح آن مرحوم کمک می کند تا مشارکت بیشتر آن را در جهان بعدی تعیین کند. و ثانیا ، شما به افرادی که واقعاً به لباس احتیاج دارند کمک خواهید کرد.به گفته منابع دیگر ، تا 40 روز پس از مرگ نباید چیزهای آن مرحوم را لمس کرد. فقط پس از این زمان می توان آنها را توزیع کرد. کتاب مقدس به وضوح این تاریخ ها را نشان نمی دهد ، بنابراین هیچ یک از گزینه ها نقض قوانین کتاب مقدس نیست. شما نباید وسایل متوفی را دور بریزید ، زیرا آنها می توانند به نفع افراد نیازمند باشند. اگر کسی ندارید که وسایل متوفی را بدهد ، می توانید آنها را در خانه بگذارید یا آنها را به یک کلیسا یا مرکز خیریه ببرید ، اگر شخصی پس از تحمل یک بیماری جدی جان خود را از دست داد ، وسایل خود را (لباس ، ملافه ، ظرف و غیره) از بین برد ، بسیاری توصیه می کنند که بسوزند. اما ، برای انجام این کار کاملاً مشکل ساز است ، شما آنها را برای این روش به جنگل نخواهید برد. اگرچه می توانید آنها را به زباله دانی برسانید ، قطعاً سرویس های ویژه آنها را از بین می برند و می سوزانند. اما ، اگر نمی خواهید این کار را انجام دهید ، این کار را نکنید ، زیرا این تصمیم شخصی شماست. همانطور که مشاهده می کنید ، پاسخ روشنی برای این سوال وجود ندارد. فقط انواع نظرات و توصیه ها وجود دارد. بنابراین همانطور که قلب به شما می گوید عمل کنید. می توانید وسایل را برای خود نگه دارید یا آن را به شخصی که بیش از شما به آن احتیاج دارد ، بدهید یا کلا دور بریزید. به هر حال همه چیز فقط چیزهایی است و خاطره یک عزیز اصلاً در آنها نیست.
