دانشمندان از حوزه های مختلف علمی به چسبندگی علاقه دارند. اما ، علی رغم تعداد زیادی نظریه مطرح شده در مورد ماهیت این فرآیند ، چسبندگی همچنان پدیده ای فوق العاده پیچیده و کم مطالعه است.
مفهوم "چسبندگی" را می توان در ادبیات آموزشی در رشته های مختلف یافت ، اعم از فیزیک ، شیمی یا زیست شناسی. در هر یک از آنها ، پدیده چسبندگی به طرز متفاوتی در نظر گرفته شده است ، اما با این وجود همه این نظریه ها اتفاق نظر دارند: چسبندگی در آنها به معنای اتصال ، تعامل هر ریز ذره با یکدیگر است. و این تعجب آور نیست ، زیرا از لاتین اصطلاح "چسبندگی" به "چسبیدن" ترجمه می شود.
چسبندگی در فیزیک
از دیدگاه فیزیک ، چسبندگی چیزی بیشتر از چسبندگی نیست وقتی که سطح مواد در یکسان / حالتهای مختلف تجمع با هم تماس پیدا کنند. به عنوان مثال ، چنین پیوندی می تواند بین دو سطح جامد / مایع و همچنین بین یک مایع و یک جامد ایجاد شود.
چسبندگی مواد به دلیل یکی از عوامل ایجاد می شود: ظهور پیوندهای شیمیایی بین مولکول های مواد ، نفوذ (نفوذ مولکول های یک ماده در زیر سطح سطح ماده دیگر) یا نیروهای وندر والس (وقتی بوجود می آیند مولکولها قطبی شده اند).
یک مورد جداگانه از تظاهرات چسبندگی وجود دارد - خودکاری ، که اغلب با انسجام اشتباه گرفته می شود. اولین مورد به دلیل تماس اجسام همگن بوجود می آید ، اما در همان زمان مرز فاز حفظ می شود. انسجام بین مولکول های همان بدن اتفاق می افتد. در طبیعت ، شرایطی وجود دارد که چسبندگی ، به دلیل عوامل خارجی ، به انسجام تبدیل می شود. این در هنگام انتشار رخ می دهد (هنگامی که مرزهای بین فازها تار است). در بعضی موارد ، پیوند چسب بین فازها می تواند از پیوند منسجم بیشتر باشد. سپس ، هنگامی که نیروها به ترکیب مواد وارد شود ، مرز فاز دست نخورده باقی خواهد ماند و در ماده ای که از مقاومت کمی برخوردار است ، پارگی پیوندهای منسجم رخ خواهد داد.
چسبندگی در شیمی
این اتفاق افتاده است که شیمی بسیار نزدیک به فیزیک است. بنابراین ، نظرات در مورد پدیده چسبندگی توافق کردند. با این حال ، در صنایع شیمیایی جایگاه ویژه ای به آن اختصاص داده شده است - فناوری تولید مواد کامپوزیتی و رنگ و لاک الکل بر اساس این پدیده طبیعی است. اغلب اوقات ، مفهوم چسبندگی در شیمی در رابطه با روند چسباندن سطوح سخت (بسترها) با چسب (چسب) استفاده می شود.
چسبندگی در زیست شناسی
در زیست شناسی ، مفهوم چسبندگی نه به مولکول ها ، بلکه به ذرات بزرگ - سلول ها اعمال می شود. چسبندگی چنین ارتباطی بین آنها است که در آن ساختارهای بافت شناختی صحیح ایجاد می شود ، نوع آن به مشخصات سلولهای متقابل بستگی دارد. خاصیت سلول ها ، به نوبه خود ، با وجود پروتئین های خاص در سطح تماس تعیین می شود.
