کهکشان سیستمی است که در آن گرانش عنصر اتصال است. از ستاره ها ، گازهای بین ستاره ای ، ماده تاریک و غبار کیهانی تشکیل شده است. هر کهکشان یک مرکز جرم دارد که تمام اجسام موجود در آن دور آن می چرخند. کلمه "کهکشان" خود از زبان یونان باستان به عنوان راه شیری ترجمه شده است ، "gala" به معنی شیر است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
سیاره زمین بخشی از کهکشان راه شیری است. همه کهکشانها فاصله زیادی با یکدیگر دارند. فاصله زمین تا آنها به روش های مختلف اندازه گیری می شود. برای کسانی که نزدیکتر هستند ، فاصله بر حسب مگاپارسک محاسبه می شود و فاصله های دورتر از قبل با مقدار تغییر قرمز z حذف می شوند.
گام 2
با توجه به اینکه بقیه کهکشانها بسیار دور هستند ، فقط سه تا از آنها با چشم غیر مسلح دیده می شوند: این سحابی آندرومدا ، ابرهای ماژلانی کوچک و بزرگ است. سحابی آندرومدا در نیمکره شمالی ، و ابرهای ماژلانی در جنوب مشاهده می شود. برای مدت بسیار طولانی امکان بررسی کهکشانها به گونه ای وجود نداشت که تک تک ستاره ها در آنها متمایز شود ؛ این کار فقط در قرن 20 انجام شد.
مرحله 3
در پایان قرن بیستم ، تا دهه 1990 ، حدود 30 کهکشان قبلاً کشف شده بود ، در برخی از آنها تشخیص تک تک ستاره ها امکان پذیر بود. اینها کهکشانهای گروه محلی به اصطلاح محلی هستند که خیلی از راه شیری فاصله ندارند.
مرحله 4
دستیابی به موفقیت بزرگ در مطالعه کهکشانها زمانی ایجاد و راه اندازی تلسکوپ هابل بود که در فضا واقع شده است. بر روی زمین ، تلسکوپ های ده متری به فضا پرتاب شدند ، که باعث می شود ستاره های جداگانه حتی در کهکشان های دور نیز از هم تفکیک شوند.
مرحله 5
همه کهکشان ها ، هم از نظر شکل و از نظر موادی که در آنها وجود دارد و هم از نظر جرم و اندازه بسیار متفاوت هستند. معمولاً آنها به شکل کهکشان های مارپیچی ، کره ای ، بیضوی ، نامنظم ، کوتوله ، منقار تقسیم می شوند و انواع دیگری نیز وجود دارد. توده های کهکشان ها کاملاً متفاوت هستند. ترتیب جرم می تواند از 10 تا 7 تا 10 تا 12 باشد. به عنوان مثال ، جرم کهکشان راه شیری 3 * 10 تا قدرت دوازدهم جرم های خورشیدی است. قطر کهکشان راه شیری حدود 100 هزار سال نوری است ، سایر سازندهای مشاهده شده 16 تا 160 هزار سال نوری طول دارند.
مرحله 6
کهکشان ها به طور مساوی در کل فضا توزیع نشده اند. در فضای مشاهده شده ، حفره های کاملاً گسترده ای وجود دارد که در آنها هیچ کهکشان وجود ندارد ، این اصطلاحاً حفره ها هستند. اعتقاد بر این است که تقریباً یک صد میلیارد کهکشان در قسمت قابل مشاهده جهان وجود دارد ، اگرچه تعداد دقیق آنها مشخص نیست.