مشکل تصویر با توجه به گزینه های رو به رشد انتخاب کالاها ، خدمات یا احزاب و رهبران سیاسی ، واقعی شده است. یک تصویر موثر برای هر نوع مشاغل ضروری است.
تصویر یک رهبر را می توان به عنوان شکل خاصی از بازتاب یک شی object در نظر شهروندان تعریف کرد. دارای تعدادی ویژگی است و به صورت کلیشه ثابت می شود.
ریشه های تاریخی اصطلاح "تصویر"
به طور رسمی ، علم تصویرشناسی فقط در دهه 90 ظاهر شد. یکی از تعاریف آن علم چگونگی جلب رضایت مردم است. با این حال ، مردم به مشکل شکل گیری یک تصویر مثبت حتی در دوران باستان علاقه مند بودند. بنابراین ، این اوایل در سنت اختصاص نام های زیبا به حاکمان بیان شد: فیلیپ خوش تیپ ، یاروسلاو حکیم ، ریچارد شیر شیر. در زمان سلطنت الیزابت پتروونا ، سانسور در مورد پرتره های امپراطور وجود داشت و نمونه ای تثبیت شده از تصویر وی وجود داشت.
در میان دانشمندان علوم سیاسی ، گرچه از اصطلاح "تصویر" خود استفاده نمی شد ، اما به توصیف چهره یک رهبر ایده آل توجه زیادی می شد. بنابراین ، آثار N. Machiavelli "The Emperor" و G. Le Bon "The Psychology of Socialism" به این امر اختصاص یافته است. ماکیاولی در مورد اهمیت داشتن سیاستمدار از "نقاب" مناسب استدلال کرد لو بن معنای شکل گیری یک تصویر موثر را به عنوان وسیله ای برای رسیدن به موفقیت درک کرد.
اصطلاح "تصویر" خود از اواسط قرن گذشته از اقتصاد آمده است ، زمانی که اقتصاددان آمریکایی بالدینگ اهمیت آن را برای موفقیت شرکت توجیه کرد. در اصل در مارک تجاری مشابه و تبلیغات تجاری مورد استفاده قرار گرفت. بعداً به سایر حوزه ها - سیاسی ، اجتماعی گسترش یافت. شکل گیری تصویری متناسب با ایده های ایده آل مردم در مورد ویژگی های یک رهبر سیاسی امروز بخشی جدایی ناپذیر از مبارزات انتخاباتی است.
انتشارات مربوط به تصویر ، آن را به عنوان یک فناوری برای ایجاد یک تصویر خاص در آگاهی فردی ، گروهی یا توده ای تفسیر می کند. برای دستیابی به اهداف خاص استفاده می شود. به عنوان مثال ، وفاداری به مارک ، افزایش شناخت یک رهبر ، پیروزی وی در انتخابات و غیره.
در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی اصطلاح تصویر نیز مورد استفاده قرار گرفت. درست است ، بیشتر در یک زمینه منفی به عنوان ابزاری در دست بورژوازی برای دستکاری آگاهی توده ای است. نگرش نسبت به این تصویر در روسیه پس از شوروی تغییر کرده است. در همان زمان ، یک حرفه خاص ظاهر شد - یک سازنده تصویر ، که هدف آن ساختن تصویر افراد ، سیاستمداران یا شرکت ها بود. چنین دستیارانی در میان ستارگان تجارت نمایش بسیار تقاضا دارند.
ساختار و عملکرد تصویر
امروزه ، تصویر مفهومی چند وجهی است که عملکردهای مختلفی را انجام می دهد و ساختار پیچیده ای دارد. مناطق خاصی از تصویرشناسی در موضوع مطالعه علوم مانند تئوری و عمل تبلیغات ، روابط عمومی و غیره گنجانده شده است.
در ساختار تصویر ، سه م componentsلفه را می توان تشخیص داد: تصویر دانش ، معنای تصویر و پیش بینی تصویر. دانش تصویر ، اطلاعات مربوط به شی را متمرکز می کند ، معنای تصویر مسئول عقیده ای است که در رابطه با موضوع سیاسی ایجاد شده است. به نوبه خود ، بر پیش بینی تصویر یا تصویر آینده مورد نیاز تأثیر می گذارد.
G. Pocheptsov کلاسهای مختلفی را در ساختار تصویر بر اساس هدف آن متمایز می کند. بنابراین ، از دیدگاه عملکرد ، یک تصویر آینه متمایز ، جریان (یا قابل مشاهده از خارج) ، مورد نظر (یا ایده آل) ، سازمانی ، چندگانه (تصویر ساختارهای مستقل در یک شرکت واحد) و همچنین منفی است (که توسط رقبا یا مخالفان ایجاد می شود). بر اساس نوع فعالیت ، تصویر یک سیاستمدار ، تصویر یک ستاره و غیره متمایز می شود.
تصویر تعدادی از توابع مهم را انجام می دهد. از دیدگاه افراد ادراک ، این ارزیابی است (قضاوت در مورد یک شی نشان دهنده شناسایی مشخصی است ، یک سیستم از ارزش های افراد) و شناختی است (به عنوان نوعی استاندارد یا چارچوب همبستگی برای درک درک جهان اطراف ما).
از دیدگاه جسم ، یک عملکرد ارتقا دهنده متمایز می شود (ایجاد هاله ای از جذابیت در اطراف شخصیت) ، عملکرد سازگاری بین فردی ، برجسته سازی بهترین و سایه زدن کیفیت های منفی شخصی و تجاری ، عملکرد غلبه بر خطوط سنی. بنابراین ، شخصی که دارای قابلیت تصویر است ، از هنر مکان یابی نیز برخوردار است.
