احتمالاً ناخوشایند است وقتی موجود دیگری بدن شما را تحویل می گیرد. و اگر این جوهر شر باشد ، دو برابر ناخوشایند است ، به عبارت دیگر - یک دیو. برای جلوگیری از این دردسر ، باید بدانید که دیو چگونه وارد بدن انسان می شود.
تفسیر دینی
شیاطین قبل از تصرف شخصی ، "زمین" را آماده می کنند. آنها نمی توانند در فردی با روح پاک مستقر شوند ، بنابراین افکار گناهکارانه را القا می کنند. اما شیاطین افکارشان را به مردم الهام می کنند تا متوجه این پیشنهاد نشوند. شیاطین افکار خود را به افکار افراد متصل می کنند تا متوجه نشود که چگونه افکار گناه آلود به آگاهی انسان نفوذ می کنند.
کم کم افکار گناه آلود ذهن انسان را به خود مشغول می کند. با استفاده از این ، دیو می تواند اراده شخص دوم را تسخیر کرده ، وارد بدن او شود و آن را کنترل کند. چنین افرادی را تحت تملک ، تصرف یا زومبی نامیده می شود.
یک شیطان می تواند نه تنها یک گناهکار را تسخیر کند. گاهی اوقات پروردگار شیطان را تسلیم می کند تا شخصی شخصی کلیسایی ، صادقاً ممن را تصاحب کند.
علائم وسواس
کتابهای زیادی در مورد متهمین نوشته شده و فیلمهای بیشتری ساخته شده است. همانطور که از مطالب فوق برمی آید ، تفسیر دینی تصرف در اختیار داشتن تسلیم شیطان در برابر اراده شخص است.
فرد تحت سلطه چه از نظر خارجی و چه از لحاظ داخلی بسیار تغییر می کند. او ممکن است خشم و تشنج داشته باشد. افراد مستعد غالباً خودکشی و حتی بیشتر اوقات - در مورد قتل را در نظر می گیرند. آنها می توانند از طرف شخصی که بدن آنها را تصاحب کرده حتی با زبان ناآشنا صحبت کنند.
نشانه دیگر وسواس ، رد نمادگرایی مسیحی است. اما در این حالت ، ما می توانیم در مورد اختلالات روانی صحبت کنیم ، نه در مورد واقعیت تداخل خارجی. به هر حال ، مسلمانان نیز نمادهای مسیحی را قبول ندارند ، اما این نشان دهنده وسواس آنها نیست.
در اسلام ، نشانه تملک رفتار غیراخلاقی ، توهم ، ناهنجاری های ذهنی و از دست دادن مکرر هوشیاری در نظر گرفته شده است. درست است که مسلمانان توسط شیاطین تسخیر نمی شوند ، بلکه جنها یا شیعیان تسخیر می کنند ، که این همان چیز است.
آیین ها یا آیین ها ممکن است متفاوت باشد ، اما در هر یک از آنها معرفی موجودی خصمانه به شخص با علائم مشابهی همراه است. متصرف نه تنها خود رنج می برد ، بلکه موجب رنج دیگران نیز می شود. در اختیار داشتن یک دیو تأثیر مخربی بر میزبان خود دارد. در عین حال ، جوهر از نظر جسمی بدن را از داخل نمی خورد - از انرژی این بدن تغذیه می کند.
چگونه یک دیو را بیرون کنیم
پدیده حمله به موجودی متخاصم مدت ها قبل از ظهور مسیحیت شناخته شده بود. کاهنان و سپس کاهنان ، با کمک تشریفات ، جادوها و دعاها سعی در مبارزه با این موجودات داشتند. درست است ، همانطور که عملکرد تفتیش کنندگان نشان داده است ، هیچ چیز م moreثرتر از تخریب فیزیکی حامل نیست.
در حقیقت ، شیاطین به رنج جسمی قربانی احتیاج داشتند - و آنها آن را تحمل کردند. هنگامی که مفتش ها ابتدا جسد را زنده از روی چوب آتش سوزی شکنجه کردند و سپس آن را سوزاندند ، دیو آنقدر انرژی دریافت کرد که فقط قبل از مرگ مجبور شد بدن صاحب را ترک کند.
