سد یک ساختار هیدرولیکی محافظ است که از قلمرو در برابر عناصر آب محافظت می کند: سیل ، امواج. تمام سدها به عنوان محصور یا محافظ طبقه بندی می شوند. علاوه بر این ، تفاوت هایی در روش ساخت ، موادی که از آن ساخته شده اند و زمان نصب سازه ها وجود دارد.
می توان برای حفاظت از منطقه خاصی در برابر سیلاب های بهاری و سیلاب ها ، سداب نصب کرد. بیشتر اوقات ، زمین های کشاورزی و آبادی های واقع در حاشیه یک رودخانه یا دریا به این روش حصارکشی می شوند. در بنادر ، سدها برای محافظت از شیب در برابر جریان و امواج نصب می شود ، به طوری که کشتی ها می توانند با خیال راحت به بندر نزدیک شوند ، قفل شوند و آن را ترک کنند.
تفاوت بین یک سد و یک سد در این واقعیت است که یک سد همیشه یک سازه تحت فشار است. سد می تواند یک ساختار با جریان آزاد یا یک ساختار با فشار متغیر باشد ، در صورت لزوم ، به عنوان مثال ، در حین ساخت برای محصور کردن مناطق واقع در زیر سطح دریا.
نحوه ساخت سد به طبیعی و ساخته دست بشر تقسیم می شود. ساختارهای طبیعی به طور تصادفی ایجاد می شوند ، هنگامی که یک جریان آب باعث ایجاد مربا می شود و درختان چوبی و گل یخ را به یک مکان می آورد. علاوه بر این ، کاسبران ساکن در رودخانه ها با ساختن سد از درختان قطع شده یا سایر مواد بداهه ، آب خلیج ایجاد می کنند.
سازه های ساخته شده توسط انسان از سنگ ، سنگ تراشی ، خاک ، بتن ، بتن مسلح ساخته شده است. از فلز ، چوب ، مواد مصنوعی نیز می توان استفاده کرد.
با توجه به زمان ساخت سدها ، آنها به طور دائم و موقت متفاوت هستند. نرده های دائمی در مکان های طغیان سیستماتیک ، در بنادر نصب می شوند. موقت - برای انجام کارهای ساختمانی در بستر رودخانه.
سازه های هیدرولیکی دائمی با دقت خاصی انجام می شوند. تدوین طرح توسط بهترین مهندسین انجام می شود ، در غیر این صورت با کوچکترین اشتباه ، آب مناطق حفاظت شده را طغیان می کند. عنصر آب می تواند تلفات جدی ایجاد کند ، بنابراین سد از بلوک های قدرتمند بتونی نصب می شود.
علاوه بر این ، در موارد فوری ، به منظور محافظت از سکونتگاه ها در برابر سیل قریب الوقوع یا سیل ، سدها با استفاده از کیسه های شن یا آوار ساخته می شوند.
