ستون فقرات گردنی یکی از پنج قسمت ستون فقرات انسان است که از هفت مهره تشکیل شده است. به دلیل بارهای کم ، بیشترین تحرک را در بدن دارد. در استانداردهای بین المللی ، مهره های ستون فقرات گردنی معمولاً C1 - C7 تعیین می شود ، اما در میان آنها دو مهره منحصر به فرد وجود دارد که نام های خاص خود را دارند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اولین مهره C1 است که اطلس نامیده می شود. به نام تیتان آتلانتا ، که آسمان را بر روی خود نگه داشته است. بنابراین به نظر می رسد که او جمجمه ای روی خود گرفته است. در واقع ، اطلس تنها پیوندی با بقیه ستون فقرات است. بدن ندارد ، اما در واقع یک حلقه است که از دو قوس تشکیل شده است: قدامی و خلفی ، که توسط توده های جانبی و دو تشکیل جانبی به هم متصل می شوند. با کمک کندیل ها به سوراخ پس سری متصل می شود و از زیر سطح مفصلی آن تقریباً صاف است. در قوس خلفی ، یک فرورفتگی کوچک دارد ، که با آن دندان مهره دوم متصل می شود. سوراخ نخاعی بسیار بزرگی دارد به طوری که در صورت حرکات ناگهانی و جابجایی جزئی که ممکن است به دنبال داشته باشد ، آسیبی به نخاع وارد نشود.
گام 2
مهره دوم C2 است که محور نامیده می شود. از این نظر منحصر به فرد است که در طول تشکیل اسکلت در دوره جنینی ، بدن اولین مهره به آن رشد کرده و به اصطلاح دندان تشکیل می شود. سطوح مفصلی قدامی و خلفی در راس دندان قرار دارند ، قدامی با شکاف موجود در اطلس و قسمت خلفی با رباط عرضی آن متصل می شوند. در اطراف آن ، اطلس با استخوان پس سری حرکت می کند ، مثل اینکه در اطراف محور خود باشد ، بنابراین به آن مهره محوری نیز گفته می شود. روند چرخشی بسیار قوی و بزرگ است ، بسیار گسترده تر از بقیه مهره های گردنی است.
مرحله 3
مهره های سوم ، چهارم ، پنجم و ششم - C3 ، C4 ، C5 ، C6 نام خاص خود را ندارند (مهره گردنی). در واقع ، آنها هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند ، بنابراین آنها را به راحتی با شماره ترتیبی خود صدا می زنند ، به عنوان مثال مهره چهارم یا مهره ششم. از آنجا که هیچ فشار زیادی بر مهره های گردنی وارد نمی شود ، آنها کوچک و دارای اجسام کم هستند ، که این امر احتمال آسیب دیدن این قسمت از ستون فقرات را توضیح می دهد. هر کدام از آنها سوراخ مهره ای تقریباً مثلثی شکل دارند و فرایندهای عرضی دارای شکافی هستند که از طریق آن شریان مهره ای عبور می کند. انتهای فرآیندهای عرضی دارای دو سل است: قدامی و خلفی. غده قدامی مهره ششم کمی بهتر رشد کرده است ، بنابراین ، با خونریزی شدید ، می توان شریان کاروتید مشترک را بر روی آن فشار داد. روندهای چرخشی این چهار مهره نسبتاً کوتاه است.
مرحله 4
مهره هفتم - C7 نام خاص خود را ندارد ، اما برای تفاوت های جزئی در ساختار آن ، مهره برجسته (مهره برجسته) نامیده می شود. از آنجا که فرآیند چرخشی بسیار طولانی دارد ، که به راحتی از طریق پوست احساس می شود و از آن برای شمارش مهره ها در معاینات بیمار استفاده می شود. در غیر این صورت ، ساختار آن تقریباً با چهار مهره قبلی یکسان است.
