نمایشگرهای پلاسما اولین بار در دهه 1960 ظاهر شدند. آنها مزایای بسیاری دارند - زاویه دید گسترده ، ضخامت نازک تر ، روشنایی بالای صفحه و یک منطقه دید مسطح.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای تصور نحوه کار تلویزیون تلویزیون پلاسما ، فقط به یک لامپ فلورسنت نگاه کنید که با همان اصل کار می کند. لامپ حاوی آرگون یا هر گاز بی اثر دیگری است ، به طور معمول اتم های چنین گازی از نظر الکتریکی خنثی هستند ، اما اگر جریان الکتریکی از آن عبور کند ، تعداد زیادی الکترون آزاد به اتم های گاز حمله می کنند ، که منجر به از دست دادن یک شارژ خنثی در نتیجه ، گاز یونیزه می شود و به یک پلاسمای رسانا تبدیل می شود.
گام 2
در این پلاسما ، ذرات باردار در جستجوی لکه های آزاد در حال حرکت مداوم هستند و با اتمهای گاز برخورد می کنند و همین امر باعث انتشار فوتونهای ماورای بنفش می شود. این فوتون ها نامرئی هستند مگر اینکه به سمت پوشش فسفر استفاده شده در داخل لامپهای فلورسنت هدایت شوند. ذرات فسفر پس از برخورد با فوتون های ماوراio بنفش ، شروع به انتشار فوتون های قابل مشاهده خود می کنند که برای چشم انسان قابل مشاهده است.
مرحله 3
نمایشگرهای پلاسما از همان اصل استفاده می کنند ، با این تفاوت که از ساختار شیشه ای چند لایه به جای لوله استفاده می کنند. صدها هزار سلول پوشیده شده از فسفر در بین دیواره های شیشه قرار دارند. این فسفر می تواند نور سبز ، قرمز و آبی ساطع کند. الکترودهای صفحه نمایش شفاف به شکل مستطیلی در زیر سطح شیشه بیرونی قرار دارند ؛ آنها از بالا با یک صفحه دی الکتریک و از پایین با اکسید منیزیم پوشانده شده اند.
مرحله 4
سلولهای فسفر یا پیکسل در زیر الکترودها قرار دارند ؛ آنها به صورت جعبه های بسیار کوچک ساخته می شوند. در زیر آنها یک سیستم از الکترودهای آدرس قرار دارد که عمود بر صفحه نمایش است ، هر الکترود آدرس از طریق پیکسل ها عبور می کند.
مرحله 5
قبل از آب بندی نمایشگر پلاسما تحت فشار کم ، مخلوط خاصی از نئون و زنون بین سلولها تزریق می شود ؛ آنها گازهای بی اثر هستند. برای یونیزه کردن یک سلول خاص ، باید یک اختلاف ولتاژ بین الکترودهای آدرس و نمایشگر ایجاد کنید ، که در بالا و پایین آن سلول خاص قرار دارند.
مرحله 6
به دلیل این اختلاف ولتاژ ، گاز یونیزه می شود و مقدار زیادی فوتون ماوراlet بنفش را که سطح سلولهای پیکسل را بمباران می کنند ، ساطع می کند و فسفر را انرژی می بخشد و باعث تابش نور می شود. نوسانات ولتاژ (که با استفاده از مدولاسیون کد ایجاد می شوند) به شما امکان می دهد شدت رنگ هر پیکسل خاص را تغییر دهید. این فرایند همزمان با صدها هزار سلول پیکسلی از این دست اتفاق می افتد که به شما امکان می دهد یک تصویر با کیفیت بالا بدست آورید.
