آپاستوگرام کاکادو در حوضه آمازون در سال 1951 کشف شد. این یک ماهی زیبا با باله های سرسبز قرمز نارنجی و دم است. او هنوز محبوبیت شایسته ای را در میان متخصصان آبزی دریافت نکرده است ، زیرا بچه های ماده و دختران او خاکستری و ساده به نظر می رسند.
چه کسی اپیستوگرام کاکادو است
کاکادوی اپیستوگرام از خانواده سیچلید است ، یکی از ماهی های آرام و آرام است. گاهی اوقات ماهی های پرخاشگرتر می توانند به آن آسیب برسانند ، با این حال ، در دوره تخم ریزی ، ماده ها می توانند کاملا فعال شوند ، زیرا آنها قلمرو نزدیک پناهگاه ها را تصرف می کنند.
طول ماده ها به ندرت به 6 سانتی متر می رسد ، بعضی از آنها ممکن است از 2.5 سانتی متر فراتر نرود. نرها به طور قابل توجهی بزرگتر هستند و طول آنها از 8 تا 12 سانتی متر است. اینها ماهی هایی با ساختار قدرتمند ، کمی رانده شده به جلو و فک بزرگ هستند. رنگ بدن می تواند متفاوت باشد - از زرد مایل به خاکستری یا قهوه ای تا خاکستری یا مایل به آبی. پشت آن معمولاً به رنگ سبز زیتونی است. یک نوار تیره در امتداد مرکز بدن قرار دارد ، که در انتهای دم با یک لکه دیدنی یا لکه تاریک به پایان می رسد.
این ماهی به دلیل باله پشتی خود "Kakadu" نامگذاری کرده است - به نظر غیرمعمول است و شبیه تاج طوطی است. پرهای روشن نارنجی ، مایل به سبز ، سیاه ، آبی جلوه ای شیطونانه و شیطنت آمیز دارند. دم معمولاً به همان رنگ باله پشتی رنگ می شود ، اما باله های پایین آن اغلب سایه ظریف متضادی دارند - آبی ، زرد.
پرورش و نگهداری اپیستوگرام کاکادو
ماهی آپاستوگرام کاکادو بی تکلف است و هم برای افراد مبتدی و هم برای آکواریوم های باتجربه مناسب است. او معمولاً آرام و بلغمی است و در لایه های پایین و میانی آکواریوم نگهداری می شود. در حالت مطلوب ، اگر خانواده از یک مرد و 2-3 زن تشکیل شده باشد ، مخزنی به طول 0.5 متر برای آنها مناسب است. اگر چندین نر در کنار هم قرار بگیرند ، درگیری های کوچک گاهی محتمل است. به عنوان همسایه ، بهتر است از ماهی های کوچک متحرک که لایه های بالای آب را ترجیح می دهند استفاده کنید. آپستوگرام ها پناهگاه هایی را به شکل غارها ، چنگال ها ، لوله های زهکشی دوست دارند ، تعداد آنها باید بیش از زنان باشد - در غیر این صورت ، جنگ اجتناب ناپذیر است.
دمای مطلوب آب 22-24 درجه ، اسیدیته در pH 7.5 است و سختی آب نقش خاصی ندارد. برای ماهیان بزرگسال بهتر است غذای زنده انتخاب شود ، اما اگر این امکان وجود نداشته باشد ، آنها با کمال میل غذای دیگری را می خورند.
برای تولید مثل ، ماده برای خود پناهگاهی انتخاب می کند و حداکثر 80 تخم در آن می گذارد ، در این دوره رنگ آن به زرد تغییر می کند. در هنگام تخم ریزی ، نر از قلمرو مجاور محافظت می کند ، ماده خود عملا لانه خود را ترک نمی کند. پس از 2-3 روز ، دوره جوجه کشی به پایان می رسد ، پس از دو روز دیگر بچه ماهی می تواند به تنهایی شنا کند. به عنوان غذا برای آنها ، ناپلیای میگوی آب نمکی ، روتیفر ، غذای خشک خرد شده مناسب است. انجام یک انتخاب ، انتخاب فقط ماهی های زیبا ضروری است ، در غیر این صورت آنها از بین می روند و به افراد غیر توصیف خاکستری تبدیل می شوند.
