تصویر کمیسرها و کارمندان چکا شوم از ژاکت چرمی جدایی ناپذیر است که به همان نماد انقلاب تبدیل شده است به عنوان رزمناو آرورا یا ملوانانی که در کمربندهای مسلسل پیچیده شده اند.
در روسیه شوروی در دهه 1917-1920 ، ژاکت چرمی در ذهن شهروندان عادی شوروی معنایی نمادین پیدا کرد ، به یک نشانگر موقعیت اجتماعی و یک صفت کمیسرهای "قرمز" تبدیل شد. بسیاری از جوانان وفادار به مقامات ، که از خود بلشویک های آهنی جعل می کردند ، سعی کردند به هر روشی کت چرمی برای خود تهیه کنند.
ظهور محبوبیت
در هسته اصلی آن ، ظاهر کت های چرمی به عنوان صفت جدا نشدنی از چهره چک ها ، یک قسمت کاملاً معمولی از نفوذ لباس های نظامی به لباس های روزمره غیرنظامی در دوران پس از جنگ است. لباس نظامی چرمی در آغاز قرن 20 در روسیه ظاهر شد ؛ در ابتدا ، طبق منشور ، فقط خلبانان می توانستند آن را بپوشند. پس از ظهور لشکرهای زرهی در ارتش روسیه ، یک کت چرمی دو سینه نیز لباس فرم افسران این واحدهای زرهی شد. از آنجا که لباس چرمی راحتی و دوام خوب را ترکیب می کرد ، قبل از جنگ ، هوانوردی و رانندگان غیر نظامی شروع به پوشیدن کت های چرمی کردند.
پس از انتشار دستور معروف شماره 1 ، در طول انقلاب فوریه ، نظم و انضباط در سربازان روسی سقوط کرد. بسیاری از افسران سربازان دیگر نیروها ، با نادیده گرفتن منشور ، همچنین شروع به پوشیدن کت چرمی کردند. کودتای اکتبر پس از آن ، امکان پوشیدن کتهای چرمی "مد" را برای همه کمیسارها و محافظان سرخ از هر رده و راه راه فراهم کرد.
بدست آوردن وضعیت نمادین
کت های چرمی پس از خود به خود پوشیدن ، به نمادی واقعی از تعلق به بالاترین اعضای انقلابی تبدیل شدند. در مقطعی خاص ، دولت شوروی تصمیم گرفت تا نمایش های آماتور را با پوشیدن لباس فرم چرمی متوقف کند ، کادرهای آزمایش شده از زمان واقعی را از انقلابیون شبه و راهزنان مبدل جدا کند. از بهار سال 1918 ، ثبت دقیق کلیه کت ها ، کلاه ها و بندهای چرمی در مسکو سازمان یافته است. در پاییز همان سال ، دستور منع فروش لباس نظامی چرمی صادر شد ، همچنین همه صاحبان عناصر جداگانه لباس چرمی را ملزم به حمل همه کالاها به یک انبار خاص کرد.
علاوه بر این ، بلشویک ها به تمام بازرگانان هشدار دادند که کسانی که این دستور را نقض می کنند در حد کامل قوانین انقلابی با مجازات روبرو می شوند ، این فقط یک معنی دارد - اعدام بدون محاکمه یا تحقیق. پس از ظهور این سفارش ، هر شخصی که لباس نظامی چرمی را فقط به همین مناسبت خریداری یا فروخته باشد ، می تواند بدون روشن شدن شرایط به راحتی تیرباران شود. اکنون همه می دانستند کسی که ژاکت چرمی به تن داشت با ساختارهای قدرت رابطه مستقیم داشت. به این ترتیب بود که کت ها ، کلاه ها و بندهای چرمی چرمی برای چندین سال عملاً لباس رسمی کمیسرهای قرمز ، افسران امنیتی و رهبران ارشد انقلابی شدند. اگرچه پیش از این در نیمه دوم دهه 1920 ، با تقویت NEP ، ژاکت چرمی جایگاه خود را به عنوان یک چیز نمادین از دست داد و به عنوان یک تجدید نظر شناخته شد.
همچنین نسخه هایی وجود دارد که شپش - حاملان تیفوس - در درز لباس چرمی مستقر نمی شوند ، برای کمیسارهای بی رحم قرمز راحت است که خون افراد اعدام شده را از لباس چرمی بشویند ، بلشویک ها به راحتی یک انبار عظیم ارتش بدون استفاده را غارت کردند لباس فرم
