حتی یک محقق باتجربه با سالها تجربه هم همیشه نمی تواند تشخیص دهد که مظنونی حقیقت را می گوید یا عمداً دروغ می گوید. و سپس دستگاه ویژه ای به نام پلی گراف به کمک خدمات اجرای قانون و خدمات امنیتی می آید. بر اساس نتایج بررسی بر روی چنین "دروغ سنج" ، می توان نتیجه گیری کاملاً موجهی در مورد صداقت موضوع انجام داد.
پولیگراف به عنوان یک ردیاب دروغ
پوليگراف چيست؟ این یک دستگاه پیشرفته و پیشرفته است که می تواند برای ضبط پارامترهای مختلف فیزیولوژیکی مورد استفاده قرار گیرد: ضربان قلب و تنفس ، فشار خون ، پاسخ پوست گالوانیک و غیره. روش آزمایش کاملاً بدون درد است ، اگرچه موضوع را نگران سرنوشت خود می کند.
سنسورهای دستگاه به قسمت هایی از بدن فرد مورد آزمایش متصل می شوند. داده های حاصل به رایانه ارسال می شود که چندین نمودار را ترسیم می کند. با ظاهر آنها ، متخصص نظر خود را اعلام می کند. هر روانشناس مجاز نمی تواند نتایج اندازه گیری را به درستی تفسیر کند. به عنوان یک قاعده ، متخصصان چاپ نویسی تحت آموزش های مقدماتی عمیق قرار می گیرند.
در طول تست آشکارساز ، از فرد یک سری س questionsال می شود که بیشتر آنها مربوط به حقایقی است که مربوط به پرونده است. اعتقاد بر این است که واکنش فرد در برابر س questionsالاتی که برای وی قابل توجه است منجر به تغییر قابل توجه پارامترهای اندازه گیری شده می شود. متخصصان می گویند فریب یک دستگاه هوشمند تقریباً غیرممکن است ، حتی اگر معاینه توسط شخصی آموزش دیده که اصول پولیگراف را می داند انجام شود.
پولیگراف برای چه کاری استفاده می شود؟
از رسم الخط امروزه برای حل انواع کارها استفاده می شود. این در اجرای قانون برای شناسایی افراد درگیر در ارتکاب جرایم استفاده می شود. بر اساس نتایج بررسی ، یک نظر کارشناسی تهیه می شود ، که به عنوان اثبات بی قید و شرط گناه عمل نمی کند ، اما توسط بازپرس و دادگاه به همراه کل مدارک پرونده مورد بررسی قرار می گیرد.
ردیاب دروغ به طور گسترده ای در مشاغل خصوصی استفاده می شود. در شرکت های بزرگ ، واحدهای ویژه ای وجود دارد که بخشی از خدمات امنیتی هستند یا با پرسنل کار می کنند. پولیگراف در بررسی وفاداری ، تحقیقات داخلی و اقدامات سرقت داخلی کمک می کند.
یکی از دستورالعمل های استفاده از چاپ نگاری ، مطالعه کاندیداها برای موقعیت های خاص است. این دستگاه هوشمند به شناسایی خصوصیات اخلاقی و روانی پرسنل و شناسایی افرادی که بالقوه می توانند در گروه های موسوم به "گروه های خطر" قرار گیرند ، کمک می کند. علاوه بر این ، تکنیک های مورد استفاده برای این اهداف ممکن است تفاوت قابل توجهی با تکنیک های مورد استفاده در پزشکی قانونی داشته باشد.