سابقه استفاده از مومیو برای بیماری های مختلف به هزاران سال قبل برمی گردد. و با این حال ، پزشکی مدرن با ادامه مطالعه ماهیت طب سنگی و تأثیر آن بر انسان ، نتیجه نهایی نگرفته است.
علی رغم این واقعیت که مومیو در دسترسی رایگان در هر داروخانه وجود دارد ، پزشکی مدرن عجله ای برای معرفی آن در عمل ندارد. این به دلیل شناخت ناکافی از ماهیت ظهور این محصول از طبیعت است ، اگرچه تحقیقات هنوز در حال انجام است و در حال انجام است.
معماهای منشأ "موم کوه"
فرضیه های زیادی درباره ریشه نام خود مومیو و دلایل ظهور این ماده صمغی بر روی سنگ های ارتفاعات وجود دارد. از آنجا که مومیو در هند ، آفریقا ، مغولستان ، استرالیا ، چین ، آمریکای جنوبی و تعدادی از کشورهای آسیای میانه یافت می شود ، پس همه جا نامی وجود دارد که در اصل به معنی همان است: آب ، روغن ، قیر ، موم خون یا سنگ. طبق یک نسخه ، "مادر" به موم ترجمه می شود.
در واقع ، قوام مومیو شبیه موم است که می تواند با گرمای دست شما نرم شود. این کوه در ارتفاعات ، اغلب در بالای علامت 1 ، 5 - 2 هزار متر بالاتر از سطح دریا ، استخراج می شود. مومیو ماده اولیه ای است که در شکاف سنگهای آهکی یافت می شود. هنوز هم برای استفاده باید تمیز شود. در ابتدا ، زنبورهای وحشی به ظهور آن مشکوک بودند ، اما آنها در چنین ارتفاعی زندگی نمی کنند.
با تجزیه و تحلیل کامل علمی از ترکیب مومیو ، معلوم شد که این محصولی است که شامل اجزای آلی ، معدنی و معدنی است. قسمت آلی از طبیعت گیاهی و حیوانی زیست زاد است. این غالباً فضولات حیواناتی است که روزگاری طعم گیاهان دارویی را که در ارتفاع مشخص رشد می کردند ، مزه می دهند. این واقعیت تأیید می شود که تجمع مومیو دقیقاً در زیستگاه های pikas ، argali ، خفاش ها یا کبوترهای وحشی یافت می شود. قسمت غیر آلی شامل 50 عنصر شیمیایی از جمله 10 اکسید فلز است.
انواع مومیو
دانشمندان بر این باورند که بقایای حیوانات ، گیاهان ، خاک ، ذرات کوچک سنگ ، چوب در ایجاد مومیو مشارکت داشتند و بنابراین ، برای استفاده از آن برای درمان ، مومیو خام باید تحت تصفیه و غنی سازی چند سطح قرار گیرد ، که در طی آن فلزات سنگین حذف خواهد شد در غیر این صورت ، استفاده از آن ناامن است.
ترکیب شیمیایی مومیو ناپایدار است و ساختاری ناهمگن دارد ، زیرا به مکان و شرایط تشکیل بستگی دارد. از این رو رنگ متفاوت است که از زرد روشن با لکه های خاکستری تا سیاه متفاوت است. تمام محصولات موسوم به mumiyo را می توان به گروه تقسیم کرد:
- کوهستانی ، جایی که ترکیب توسط مواد معدنی غالب است و عملا هیچ حیوان باقی نمی ماند.
- موم عسل - محصولی از زنبورهای وحشی که در اثر دروغ گفتن طولانی مدت تحت پلیمریزاسیون قرار گرفته است.
- فضولات - مدفوع متحجر جوندگان کوچک ؛
- قیر - توده ای که از تجزیه بی هوازی پوشش گیاهی تشکیل شده است.
- ارس - رزینی که از تنه ارس ، صنوبر ، کاج آزاد شده و با خاک مخلوط شده و به دامنه سنگ ها سرازیر می شود.
- جسد - در هنگام تجزیه کند حشرات یا حیوانات تشکیل شده است.
به گفته دانشمندان ، این مومیو است که از فضولات تشکیل شده و با خاک و فعالیت میکروارگانیسم ها غنی شده و به عنوان وسیله ای عالی برای بهبود زخم ها و بازسازی بافت ها عمل می کند.
