مدت هاست که انسان با ماده ای مانند گرافیت آشنا است. این ماده معدنی دارای خواص مفید بسیاری است که اجازه می دهد در مناطق مختلفی از زندگی روزمره گرفته تا فرآیندهای پیچیده کارخانه مورد استفاده قرار گیرد.
نام "گرافیت" از کلمه ای آمده است که می تواند از زبان یونان باستان به عنوان "نوشتن" ، "نوشتن" ترجمه شود. این نام به دلیل این واقعیت است که میله های مداد از گرافیت ساخته می شود ، که بیش از یک قرن به مردم کمک می کند تا افکار خود را بر روی کاغذ بیان کنند ، نقاشی ها را ترسیم و نقاشی کنند. رنگ گرافیت خاکستری تیره یا مایل به خاکستری مایل به سیاه است و این ماده همچنین دارای براقیت مشخص ، شبیه فلز است.
گرافیت ، بسته به نحوه اتصال اتم های این عنصر به یکدیگر ، یکی از اشکالی است که کربن می تواند در طبیعت ایجاد کند. گرافیت برق را به خوبی هدایت می کند و در برابر اثرات حرارتی بسیار مقاوم است ؛ در دمای بالاتر از 3500 درجه سانتیگراد ذوب می شود. این ماده معدنی به ویژه در دماهای پایین و متوسط حساسیت کمی به اسیدها دارد و سطح مغناطیسی آن به میزان قابل توجهی بالاتر از مقادیر طبیعی است.
گرافیت از سنگ های مختلف استخراج می شود و نمونه های مصنوعی آن نیز ساخته می شود. به عنوان مثال مواد اولیه این امر می تواند کاربیدهایی باشد که در معرض دمای بالا قرار دارند یا چدن است که برعکس ، به تدریج سرد می شود و گرافیت مصنوعی بدست می آید.
این ماده معدنی علاوه بر قرن ها ساخت میله های گرافیت برای مداد ، در تعدادی از زمینه های دیگر از جمله فن آوری بالا نیز استفاده می شود. از این ماده در ساخت عناصر گرمایشی (به دلیل توانایی هدایت الکتریسیته به خوبی) ، روان کننده ها و مواد نسوز ، در موشک ، به عنوان پرکننده پلاستیک و هنگام کار در راکتورهای هسته ای استفاده می شود. همچنین به کمک این ماده معدنی حتی الماس مصنوعی نیز ساخته می شود. یک مزیت قابل توجه گرافیت نسبت به سایر مواد مشابه هزینه نسبتاً پایین استخراج و حجم چشمگیر ذخایر طبیعی آن است.
