برای هزاران سال ، جو به عنوان غذای انسان و حیوانات کشت می شده است. در میان غلات ، جو یک محصول زودرس است ، بی تکلف و در مناطق خشک و آبی خشک رشد می کند. از محبوبیت کمتری نسبت به گندم ، ذرت و برنج برخوردار است. فیبر زیاد و چربی کمی دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
یک زمین با خاکی کاملاً زهکشی شده و عاری از علف های هرز انتخاب کنید. جو برای غنی بودن از مواد مغذی به خاک نیاز ندارد. شیارهایی با فاصله حدود 50 سانتی متر درست کنید که برای کاشت انواع غلات و سبزیجات مناسب است.
گام 2
بذر جو را با عمق 3 تا 4 سانتی متر با سرعت 60-80 در متر مربع بکارید. می توان جو را هم در پاییز و بهار کاشت. جو زمستانی باید در ماه اکتبر و جو بهاره در ماه مه کاشته شود. دانه در دمای نزدیک به انجماد (1-3 درجه سانتیگراد) شروع به جوانه زدن می کند. در طول دوره جوانه زنی ، بذرها به عوامل نامساعد حساس هستند: کمبود رطوبت در خاک یا بالعکس ، رطوبت بیش از حد ، تشکیل پوسته در سطح زمین به دلیل سرما ، کاشت عمیق بذر یا انجماد در دمای پایین و کاشت کم عمق.
مرحله 3
پس از جوانه زنی بذر ، حدود 2 هفته طول می کشد تا ریشه شروع به پنجه زنی کند. وقتی نهال ها سفت می شوند ، جو حتی در شب به راحتی جوانه می زند. سیستم ریشه جو بسیار پیشرفته است ، به عمق زمین نفوذ می کند و شروع به بوته زدن می کند ، مساحت زیادی را اشغال می کند و ریشه علف های هرز را مسدود می کند. حداکثر 7 ساقه گیاه می تواند از یک بوته ریشه رشد کند. دمای مطلوب رشد 18 تا 25 درجه سانتیگراد است.
مرحله 4
اغلب جو را زیاد آبیاری نکنید. در طول پر شدن دانه ، رطوبت بیش از حد می تواند دوره رسیدن را طولانی کند ، و با خشکسالی و درجه حرارت بالا ، یک رشد سریع اجباری رخ می دهد. در هر دو حالت ، دانه مواد مغذی دریافت نمی کند و نمایش خود را از دست می دهد.
مرحله 5
وقتی جو رسیده است برداشت کنید. گیاه شکننده شده و رنگ طلایی به خود می گیرد. دانه جو در یک فیلم سخت پیچیده شده است. این ویژگی به شما امکان می دهد زودتر از موعد برداشت ، که در شرایط بد آب و هوایی شمال بسیار مهم است ، برداشت کنید. دانه های جو نارس جمع شده در لبه ها به مقدار کامل رسیده می شوند.
