استعمار زدایی یک روند تاریخی است که به سرزمینهای اشغال شده توسط کشورهای استعمارگر با شناخت کامل حاکمیت استقلال داده شود. گاهی کشورها در جریان مبارزات آزادیخواهانه استقلال خود را بدست می آورند و حاکمیت استعمارگران را براندازند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اولین روند مهم استعمارزدایی در سال 1947 اتفاق افتاد ، زمانی که هند حاکمیت خود را اعلام کرد و از وابستگی استعماری انگلیس خارج شد.
گام 2
هند یکی از کشورهای پس از استعمار است که در واقع از نفوذ انگلیس خلاص شده است. دولت موفق شد مردم را متحد کند و آنها را در مسیر توسعه مستقل قرار دهد و شروع به سرمایه گذاری در توسعه صنعت ، کشاورزی ، علوم و آموزش کند. اکنون هند یک شریک برابر در میان کشورهای پیشرفته است و توسعه دهندگان فن آوری های رایانه ای مدرن ، دانشمندان هندی متخصصان برجسته جهان هستند.
مرحله 3
متأسفانه ، موج حاکمیت اعلام شده بسیاری از کشورهای آفریقایی موجبات رفاه و شکوفایی مردم این کشورها را فراهم نکرد. کشورهای پیشرفته آنها را با مفهوم کلی "کشورهای جهان سوم" تعریف می کنند.
مرحله 4
استعمارگران با استعمار از مستعمرات سابق خود ، همه چیز با ارزش را بیرون کشیدند و توضیح دادند که همه ارزشها با کمک سرمایه آنها ایجاد شده است. کشورهای آفریقایی در آستانه ورشکستگی بودند ، هیچ صنعتی وجود نداشت ، بیکاری بیداد می کرد و خزانه داری بودجه کافی برای فوری ترین مشکلات را نداشت. کشورهای غربی با سو advantage استفاده از درماندگی حاکمان کشورهای جدید حاکم ، در ارائه "کمک" به کشورهای جهان سوم عجله کردند. بنابراین ، دوره استعمار جدید برای آنها آغاز شد.
مرحله 5
کارآفرینان غربی در سرزمین کشورهایی که شروع به سرمایه گذاری در توسعه تولید کردند ، در توسعه داخلی زمین مجاز بودند. همه این کارها با کمترین هزینه ، با استفاده از منابع طبیعی این کشورها و نیروی کار محلی ارزان انجام شد.
مرحله 6
کشورهای مستقل دوباره از نظر اقتصادی به اسارت افتادند. سرمایه گذاران غربی بیشتر سود را به خود اختصاص دادند و مابقی آن به صورت سود کالاهای فروخته شده ، توسط خود سرمایه گذاران به کشورهای جهان سوم وارد و با قیمت های انحصاری فروخته شد. کشورها تحت کنترل اقتصادی هوشیارانه ، فرصت سرمایه گذاری در توسعه کشور را نداشته و ندارند. فساد اداری ، که توسط مقامات محلی بعنوان منبع سود ، افزایش بدهی های خارجی برپا شده ، این کشورها را به وابستگی بردگی به کشورهای غربی سوق داده است.
مرحله 7
جنبشهای آزادیبخش جدید كه كشورهای جهان سوم را فراگرفت ، جنگهای بین قومی ، عدم سیاست اقتصادی رهبران كشورها فقط منجر به هرج و مرج بیشتر و غوطه ور شدن در وابستگی كامل به كشورهای سرمایه گذار شد. استعمار زدایی برای بسیاری از کشورها به فاجعه ای حتی بزرگتر از ظلم استعماری تبدیل شد.
