زبان مورد استفاده در زمینه های مختلف فعالیت متفاوت است ، علاوه بر این ، می تواند بسیار متفاوت از زبان گفتاری باشد. برای حوزه هایی از زندگی عمومی مانند علوم ، کارهای دفتری ، فقه ، سیاست و رسانه ، انواع مختلفی از زبان روسی وجود دارد که دارای ویژگی های مشخصه خود ، هم واژگانی و هم صرفی ، نحوی و متنی است. دارای ویژگی های سبک و متن رسمی تجاری خود است.
چرا برای نامه نگاری به یک سبک تجاری رسمی نیاز دارید
سبک تجاری رسمی متن یکی از زیرگروههای کاربردی زبان روسی است که فقط در یک مورد خاص استفاده می شود - هنگام انجام مکاتبات تجاری در زمینه روابط اجتماعی و حقوقی. در اقتصاد ، قانونگذاری ، فعالیتهای مدیریتی و اقتصادی اجرا می شود. در نوشتن ، نمونه آن سند نامیده می شود و در واقع می تواند نامه ، دستور و عمل هنجاری باشد.
اسناد تجاری در هر زمان می توانند به عنوان مدرک به دادگاه ارائه شوند ، زیرا آنها به موجب ویژگی های خاص خود دارای قدرت قانونی هستند.
چنین سندی دارای اهمیت حقوقی است ، نویسنده آن ، به عنوان یک قاعده ، نه به عنوان یک شخص خصوصی ، بلکه یک نماینده مجاز از سازمان است. بنابراین ، برای از بین بردن ابهام و ابهام تفسیر ، به هر متن رسمی تجاری الزامات بیشتری اعمال می شود. همچنین ، متن باید از نظر ارتباطی دقیق باشد و واقعیت و افکار نویسنده را به اندازه کافی منعکس کند.
ویژگی های اصلی سبک تجاری رسمی
ویژگی اصلی ارتباطات رسمی تجاری ، استاندارد سازی عبارات عباراتی است که استفاده می شود ، با کمک آن است که از صحت ارتباطی اطمینان می یابد و به هر سندی نیروی قانونی می دهد. این عبارات استاندارد امکان حذف ابهام تفسیر را ممکن می سازد ، بنابراین در چنین اسنادی تکرار مکرر کلمات ، نام ها و اصطلاحات مشابه کاملاً امکان پذیر است.
یک سند رسمی کسب و کار لزوماً باید ملزومات لازم را داشته باشد - داده های خروجی ، و شرایط خاص نیز به مکان آنها در صفحه تحمیل می شود.
متن نوشته شده در این سبک تاکیدی منطقی و بدون احساس است. باید بسیار آموزنده باشد ، بنابراین افکار دارای فرمول بندی های سختگیرانه ای هستند و ارائه دقیق وضعیت باید با استفاده از کلمات و اصطلاحات سبک بی طرفانه مهار شود. استفاده از عباراتی که بار عاطفی دارند ، عباراتی که در اصطلاح عامیانه به کار رفته و حتی بیشتر از آن عامیانه است ، مستثنی است.
برای جلوگیری از ابهام در یک سند تجاری ، از ضمیرهای شخصی شخصی ("او" ، "او" ، "آنها") استفاده نمی شود ، زیرا در متن دو اسم از یک نوع ، ابهام یا تناقض ظاهر می شود. به عنوان یک نتیجه از پیش نیاز سازگاری و استدلال ، در یک متن تجاری ، هنگام نوشتن ، جملات پیچیده با تعداد زیادی اتحاد که منطق روابط را منتقل می کند ، استفاده می شود. به عنوان مثال ، سازه هایی که اغلب در زندگی عادی مورد استفاده قرار نمی گیرند ، از جمله حروف ربط از نوع: "به دلیل این واقعیت" ، "در مورد موضوع" استفاده می شود.
