هر قسمت از بدن هدف خاص خود را دارد ، از جمله ناخن. این یکی از مکانیسم های دفاعی است که توسط طبیعت ایجاد شده است. اگر افراد ناخن های خود را از دست بدهند ، انگشتان آنها را در برابر انواع تأثیرات مکانیکی و شیمیایی آسیب پذیر می کند.
ناخن ها سازندهای سختی از بافت شاخی هستند. پایه ناخن با کوتیکول حلقه می شود ، هدف آن ایجاد مانعی برای نفوذ گرد و غبار ، خاک ، باکتری های بیماری زا است که منجر به فرآیندهای التهابی یا بیماری های قارچی می شود. ناخن ها می توانند برش ، پاره ، خراشیده شوند. می توان از آنها برای باز کردن دریچه های کوچک یا بلند کردن اجسام کوچک استفاده کرد. گاهی اوقات از ناخن ها برای دفاع از خود استفاده می شود. نگه داشتن حتی یک لیوان آب با انگشتان بدون ناخن دشوار است ، زیرا چسب گرفتن ضعیف می شود. بدون میخ ، نواختن آلات موسیقی یا تایپ کردن روی صفحه کلید کامپیوتر غیرممکن است. بدون این صفحات شاخی ، حتی شماره گیری شماره تلفن نیز کاملاً مشکل ساز است. در دوران باستان ، از ناخن ها برای تعیین وضعیت فرهنگی یا اجتماعی یک فرد استفاده می شد - به عنوان مثال ، نارنگی های چینی ناخن های بسیار بلندی دارند که اکنون یکی از اجزای مهم در شکل ظاهری فرد است. تصور یک تصویر کامل زن بدون ناخن های زیبا ، سالم و آراسته غیرممکن است. به لطف صنعت مدرن طراحی ناخن ، از جمله هنر ناخن ، پیرسینگ ، اکستنشن ، ناخن ها به یک تزئین مستقل تبدیل شده اند. برخی از افراد برای کار به ناخن های بلند نیاز دارند. به عنوان مثال ، حصیربافی Aleutian ، معروف به دوام آن ، از باریکترین نوارهای چمن خاص بافته می شود. و به منظور تقسیم ساقه های این چمن ، آلوت ها ناخن های بسیار بلندی را رشد می دهند. علاوه بر این ، صفحه ناخن وضعیت سلامتی ما را نشان می دهد. تغییر رنگ یا تغییر شکل ناخن ها اغلب نشانه فرایندهای دردناک در بدن است. ظهور ضایعات می تواند به دلیل تأثیر عوامل محیطی ، عفونت ، بیماری های مزمن ، ضربه ، استعداد ژنتیکی ایجاد شود. شیارهای طولی روی ناخن ها نشان دهنده التهاب یا روماتیسم است ، ضخامت های عرضی نشان دهنده بیماری های اندام های داخلی یا کمبود روی در بدن است. برآمدگی ناخن ها نشان دهنده بیماری های ریه یا برونش است. با گردش خون ناکافی ، صفحات ناخن رنگ مایل به آبی پیدا می کنند. ناخن های زرد نشانگر بیماری کبد است. کمبود کلسیم توسط لکه های سفید منعکس می شود.
