بسیاری از مردم اعتقادات مختلفی با ستاره های دنباله دار دارند. در دوران باستان ، ظاهر یک دنباله دار نشانه ای بد تلقی می شد. این به این دلیل است که مردم عمدتا با موقعیت ستاره ها هدایت می شدند و ظاهر یک ستاره ناآشنا می تواند مانعی باشد. همچنین مشاهده ستاره دنباله دار باعث ترس و اضطراب می شود. این می تواند مانند یک شمشیر یا یک قایق کشیده به نظر برسد.
ضروری است
- - تلسکوپ با دیافراگم بالا
- - دوربین شکاری
- - نقشه ای از آسمان پرستاره.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در آغاز چرخه مشاهده ، دنباله دار یک لکه کوچک و مه آلود است که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست. برای توجه به آن ، باید مختصات را بدانید. آنها را می توان در ادبیات نجوم یافت. سایت های نجومی معمولاً این موضوع را اعلام می کنند زیرا ورود هر دنباله دار یک اتفاق مهم است. به خاطر داشته باشید که دنباله دار به سرعت تغییر مکان می دهد. برای دیدن آن ، یک تلسکوپ با دیافراگم بالا بگیرید. برای مشاهده ستاره های دنباله دار بزرگنمایی زیاد لازم نیست.
گام 2
با نزدیک شدن به زمین ، اندازه ظاهری دنباله دار افزایش می یابد. لحظه ای فرا می رسد که سر وی نمایان می شود که از دو قسمت قابل مشاهده تشکیل شده است. در مرکز ، یک هسته خواهید دید. روشن و براق است. هسته را پوسته ای ابری ، مبهم و مایل به سفید پوشانده است. به آن کما گفته می شود.
مرحله 3
با نزدیک شدن یک دنباله دار به خورشید ، کما آن منبسط و کشیده می شود. لحظه ای فرا می رسد که ستاره دنباله دار از طریق دوربین شکاری و حتی گاهی اوقات با چشم غیر مسلح دیده می شود. بر این اساس ، تغییر شکل دنباله دار ممکن است پایان یابد.
مرحله 4
دنباله دارهای بزرگی که به اندازه کافی به خورشید نزدیک می شوند می توانند یک دم ایجاد کنند. این شامل بخارات و گازهایی است که هسته در اثر حرکت تحت تأثیر گرما و تابش خورشید از دست می دهد. ممکن است چندین دم به اشکال مختلف وجود داشته باشد.
مرحله 5
طبقه بندی از دنباله های دنباله دار وجود دارد. دم نوع اول از سر دنباله دار به سمت خورشید هدایت می شود. صاف و بلند هستند. دم نوع دوم بسیار خمیده است ، در حالی که دم نوع سوم کوتاه و مستقیم است. دمهای غیر عادی نیز وجود دارد ، آنها می توانند ظاهری بسیار پرمدعا داشته باشند. شکل دم توسط ترکیب شیمیایی گازها و اندازه ذرات گرد و غبار خارج شده از هسته هنگام گرم شدن توسط خورشید تعیین می شود. تحت تأثیر گرانش خورشید و باد خورشیدی است. بنابراین ، دم بسیار ناپایدار است.
مرحله 6
با توجه به نزدیکترین فاصله ممکن به خورشید ، ستاره دنباله دار به بزرگترین اندازه خود می رسد. نه تنها در شب بلکه حتی در روز نیز با چشم غیر مسلح دیده می شود.
مرحله 7
اگر با دوربین شکاری یا تلسکوپ به سر یک دنباله دار بزرگ نگاه کنید ، بعضی اوقات می توانید جریان های نازکی از ماده درخشان را ببینید که از سر خارج می شود. آنها "جت" نامیده می شوند. این یک اتفاق نادر است.
مرحله 8
دنباله دار می تواند رنگی باشد. متداول ترین دنباله دارها مایل به آبی ، مایل به زرد یا سبز آبی هستند. ظاهر رنگ در اثر لومینسانس گازهایی است که از هسته تبخیر می شوند و توسط تابش خورشید یونیزه می شوند.
مرحله 9
هرچه ستاره دنباله دار از خورشید دور می شود ، دم آن به تدریج در فضا پراکنده می شود ، روشنایی کاهش می یابد. در نهایت ، دنباله دار غیرقابل مشاهده می شود.
