توصیف صداها همان استشمام گلهای مصنوعی است: ظاهراً همان شکل ، همان رنگها است ، اما چیز بسیار مهمی از دست رفته است. گفتن شخص دیگری در مورد گفتار خود به نظر می رسد نفس کشیدن در رایحه مصنوعی یک گل مصنوعی است. با این وجود ، هنوز هم می توانید سخنرانی خود را توصیف کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
ویژگی های صدا
صدای لحن ، لحن آن را تعیین کنید. میزان بلندی که بیشتر از همه با آن صحبت می کنید را مشخص کنید. برای مقایسه از تصاویر آشنا برای مردم استفاده کنید: ساکت تر از صدای گربه ، با صدای بلند مانند نهر چشمه ، با صدای بلند مانند آژیر و مانند آن. توضیح دهید که چقدر گفتارتان با صدا واضح است ، چقدر واژه های جداگانه در یک جمله و حروف در یک کلمه در آن قابل تشخیص هستند.
گام 2
ویژگی های احساسی
در نوشتن ، رنگ آمیزی گفتاری با علائم نگارشی شکل می گیرد ، در حالی که در گفتار شفاهی ، کلمات یا بخشهای مهمی از جملات در لحن برجسته می شوند. تعیین کنید که گفتار شما از نظر لحن غنی است: آیا اغلب سعی می کنید حالات مختلف را با کمک صدای خود منتقل کنید: شادی ، کینه ، عصبانیت ، یا گفتار شما نسبتاً بی رنگ و یکنواخت است.
مرحله 3
ساختارها و سبک های زبان
خود را مشاهده کرده و بفهمید کدام جملات را بیشتر در گفتار شفاهی به کار می برید: کوتاه و ساده یا طولانی (پیچیده ، پیچیده). نحوه تلفظ صحیح کلمات را توصیف کنید ، آیا هجای مورد نظر را تحت فشار قرار می دهید یا قواعد زبان را نادیده می گیرید. اینکه واژگان شما غنی باشد ، چند بار اصطلاحات حرفه ای یا "کلمات انگلی" در گفتار ظاهر می شوند.
مرحله 4
ویژگی های متمایز کننده
آنچه را که گفتارتان را از گفتار افراد دیگر متمایز می کند توصیف کنید: آیا نقص گفتاری (لکنت زبان ، لیس زدن) وجود دارد. شاید شما پایان کلمات را "ببلعید" ، یا برعکس ، کلمات را بیرون بکشید. سرعت گفتار را مشخص کنید: شما سریع صحبت می کنید ، گویی کلمات با افکار همگام نیستند ، یا برعکس ، قبل از ادامه فکر مدت طولانی سکوت می کنید. مشخص کنید که چند مرتبه بین کلمات مکث می کنید: گفتار شما صاف و مداوم یا ناگهانی است.
مرحله 5
جلوههای بصری
سایر جزئیات می توانند به درک کامل صحبت شما کمک کنند. شرح دهید که عضلات صورت شما در حین مکالمه چقدر متحرک هستند ، میزان بیان چهره شما چقدر است. هر چند وقت یکبار ژست می گیرید ، خواه دائماً این کار را انجام دهید یا فقط در موارد شدید.
