از مدت ها قبل ناخن ها برای بشر شناخته شده بود. اما به شکل امروزی ، آنها با ظهور اولین ماشین آلات تولید میخ های فلزی ظاهر شدند. تا آن زمان ، این اتصالات با دست و از مواد دیگر ساخته می شدند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
باستانی ترین محصولات آهن در قلمرو تارتاری یافت می شود که در مناطق مرکزی و شمال شرقی روسیه کنونی واقع شده بود. قبل از ظهور صنایع دستی ، مردم از قطعات سنگ ، استخوان ماهی ، چوب های چوبی و سایر اشیا suitable مناسب به عنوان عنصر اتصال استفاده می کردند.
گام 2
چرا یک مرد به میخ احتیاج دارد؟
روس های باستان می دانستند که چگونه خانه های چوبی و سایر ساختمان ها را بدون استفاده از عناصر اتصال برپا کنند. اسرار این مهارت امروزه از دست رفته است ، زیرا دیگر نیازی به پردازش ماهرانه چوب نیست ، چنان شیارهای دقیق ایجاد می شود که کابین های چوبی بدون یک شکاف به صف شده اند. با توسعه صنایع دستی ، حمل و نقل ، تجارت ، احداث پارکینگ های موقت پیش ساخته برای سربازان ، قایق ها و کشتی ها ، وسایل حمل و نقل زمینی مورد نیاز بود.
مرحله 3
همه اینها به عناصر اتصال قوی تر و قابل اطمینان تری نیاز داشتند که به میخ تبدیل شدند. در ابتدا از چوب ساخته می شد و با ظهور امکان به دست آوردن آلیاژهای مس ، مس می شد. به زودی مردم متوجه شدند که وقتی قلع به مس اضافه می شود ، محصولات با دوام و زیبایی بدست می آید. میخ ها از آلیاژهای مناسب تری ساخته می شوند. بنابراین ، این عنصر اتصال تا اخیراً بهبود یافته است ، زمانی که امکان دستیابی به فولادهای با کیفیت بالا و سایر فلزات وجود داشت.
مرحله 4
چگونه میخ ساخته شد؟
ماشین آلات ساخت ناخن تا اوایل قرن 20 ایجاد نشده اند. با ظهور این تکنیک ، دستیابی به حداکثر چند صد محصول در یک دقیقه امکان پذیر شد و پیش از آن آهنگران به این کار پر زحمت مشغول بودند. در تجارت کفش سازی ، از زمان های بسیار قدیم شروع به استفاده از ناخن می کردند ، اما چوبی بودند. تا اوایل قرن گذشته ، کفاشان میله های کوتاه تیز توس را به اندازه نصف یک کبریت مدرن کوبیدند که تحت تأثیر رطوبت متورم شده و کف آن را محکم نگه داشت.
مرحله 5
امروزه تقریباً همه میخ ها از فولاد ساخته شده اند و میخ های کشتی از مس و برنج ساخته شده اند. بام ها با لایه ای از روی پوشانده شده اند که از ایجاد زنگ زدگی جلوگیری می کند. در انگلستان ، در پایان قرن 20 ، آنها سعی کردند از فایبرگلاس ناخن بسازند. همانطور که مشخص شد ، آنها از نظر مقاومت از فولاد کم نیستند. در آلمان ، آنها ترجیح می دهند ناخن های پوشیده شده با یک لایه نازک از پلیمر تولید کنند. در ژاپن ، شرکت کوتوکو سالهاست که ناخن های پلاستیکی تولید می کند. دوام بالایی دارند اما فقط با چوب قابل استفاده هستند. عناصر اتصال پلاستیکی از این جهت سودمند هستند که تیغ اره را خراب نمی کنند بلکه به راحتی با چوب بریده می شوند.
