می توان تصور کرد که اگر حرکت وسایل نقلیه تابع قوانین خاصی نباشد ، چه نوع آشفتگی در خیابان های شهر و بزرگراه های مدرن حکمرانی می کند. با این حال ، الزامات محدود کننده برای رانندگان حمل و نقل همیشه وجود نداشته است. اولین تلاشها برای ساده سازی حرکت در خیابانهای شهرها به قرن 1 قبل از میلاد برمی گردد.
خیلی قبل از ظهور ماشین
یکی از اولین کسانی که سعی در برقراری نظم در شهرها داشت ، گایوس ژولیوس سزار بود. سزار در سالهای آخر سلطنت خود به عنوان یک حاکم روم باستان فرمانی صادر کرد که بر اساس آن ترافیک یک طرفه در خیابانهای رم معرفی می شد. ارابه و گاری های خصوصی از طلوع آفتاب تقریباً تا غروب آفتاب ممنوع بودند. میهمانان شهر مجبور شدند وسایل حمل و نقل خود را در خارج از رم رها کرده و پیاده حرکت کنند. انطباق با این الزام توسط سرویس نظارتی ویژه ای کنترل می شد.
نمایندگان "بازرسی جاده" رومی حق داشتند اختلافات و درگیری هایی را که اغلب بین صاحبان گاری ها بوجود می آمد ، حل و فصل کنند.
در زمان قرون وسطی ، ترافیک در شهرها پر جنب و جوش تر می شد. حتی کالسکه های ساده اسب سواری که از خیابان های باریک شهرها عبور می کردند اغلب با یکدیگر برخورد می کردند. حاکمان قرون وسطایی ، با احکام خود ، قوانین خاصی را برای شهروندان اسب و پا وضع کردند. محدودیت های مربوط به سرعت حرکت و توالی سفر تعیین شد. مجازاتی نیز در نظر گرفته شد که برای متخلفان به شدت اعمال می شد. با این حال ، این قوانین فقط در مناطق خاص اعمال می شد و جهانی نبودند.
زمان جدید - راه حل های جدید
قوانین جاده ، همانطور که امروزه همه به ارائه آنها عادت دارند ، فقط در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان شکل گرفت. در سال 1868 ، یک سمافر مکانیکی در یکی از میادین لندن نصب شد که شامل یک دیسک رنگی بود. سمافر را فقط می توان به صورت دستی کنترل کرد. بالهای آن به گونه ای مرتب شده بود که بتوانند دو موقعیت بدست آورند. اگر بال افقی بود ، حرکت ممنوع بود. بال پایین افتاده امکان حرکت را دارد اما با نهایت احتیاط.
این نمونه اولیه چراغ راهنمایی مدرن کاملاً بی عیب بود. طراحی دستگاه ناموفق بود. صدای جغجغه زنجیره ای که سمافور را به حرکت درآورد چنان وحشتناک بود که اسب ها با ترس از آن دور شدند. بعلاوه ، پس از مدتی سمافور به دلیلی نامعلوم به سادگی منفجر شد و یک نگهبان نظم را مجروح کرد.
اولین علائم جاده ای را می توان صفحات ویژه نامید که جهت حرکت و فاصله تا یک نقطه خاص را نشان می دهد.
چگونه قوانین راهنمایی و رانندگی مدرن ایجاد شده است
در سال 1909 ، کنفرانسی در پاریس برگزار شد که در آن تصمیم گرفته شد قوانین راهنمایی و رانندگی یکنواخت برای اروپا معرفی شود. این رویداد با افزایش شدید تعداد وسایل نقلیه موتوری ، افزایش شدت ترافیک و سرعت خودرو تسهیل شد. کنوانسیون راهنمایی و رانندگی جاده ای که در مجمع بین المللی تصویب شد ، برخی علائم راه را معرفی کرد.
اولین علائم متحد یک جاده ناهموار یا پر پیچ و خم و همچنین یک گذرگاه راه آهن و یک محل عبور عابر پیاده را نشان می داد.
در دهه های بعدی ، قوانین جاده به طور قابل توجهی غنی شده و با احکام جدید تکمیل شده است. هدف اصلی سازندگان قوانین ایجاد یکنواختی و اطمینان از ایمنی برای همه کاربران جاده بود. به تدریج آن قوانین راهنمایی و رانندگی ظاهر شد که امروزه هر راننده و عابر پیاده ای با صلاحیت از آنها آگاه است.
