در جامعه این نظر وجود دارد که پلاستیک و پلاستیک مواد مختلفی هستند و از نظر کیفیت با یکدیگر متفاوت هستند. گفته می شود ، پلاستیک از مقاومت و کیفیت بهتری برخوردار است. طبق این گفته ها ، پلاستیک از کیفیت پایین تری برخوردار است و شکننده است. این یک افسانه است و دیگر هیچ.
پلاستیک چه نوع ماده ای است
پلاستیک که به آن پلاستیک نیز می گویند ، ماده ای آلی است که بر پایه ترکیبات مصنوعی یا طبیعی با مولکول بالا ، به اصطلاح پلیمرها ساخته شده است. از پلاستیک های ساخته شده بر اساس پلیمرهای مصنوعی به ویژه در تولید به طور گسترده استفاده می شود.
نام این ماده حاکی از آن است که تحت تأثیر گرما و فشار ، می تواند شکل معینی را به خود بگیرد و پس از خنک شدن یا سخت شدن آن را حفظ کند. در واقع ، فرآیند ساخت پلاستیک خود انتقال ماده ای از حالت جریان چسبناک به حالت جامد است.
تاریخچه پلاستیک
تاریخچه پلاستیک ها از سال 1855 آغاز می شود. این ماده توسط متالورژیست و مخترع انگلیسی انگلیس الكساندر پارك بدست آمد و Parkesin نام گرفت. کمی بعد ، او نام دیگری پیدا کرد - سلولویید.
تولید پلاستیک به عنوان مواد با استفاده از مواد طبیعی با خاصیت پلاستیکی - آدامس و شلاک آغاز شد. کمی بعد ، از مواد طبیعی اصلاح شده شیمیایی - لاستیک ، نیتروسلولز ، کلاژن و گالالیت استفاده شد. در نتیجه ، تولید آنها به استفاده از مولکولهای کاملاً مصنوعی - باکلیت ، رزین اپوکسی ، پلی وینیل کلراید و پلی اتیلن منجر شد.
برای مدت زمان طولانی ، پارکین علامت تجاری اولین پلاستیک مصنوعی بود و از سلولز تیمار شده با اسید نیتریک و یک حلال ساخته می شد. در نیمه دوم قرن 19 اغلب آن را عاج مصنوعی می نامیدند.
در سال 1866 ، الكساندر پاركس شركت خود را ایجاد كرد ، كه به تولید انبوه پاركسین اشتغال داشت. اما دو سال بعد ، ورشکست شد ، زیرا پارکس سعی در کاهش هزینه های تولید داشت ، و این تأثیر مخربی بر کیفیت محصولات نهایی داشت.
جانشینان پارکسین زایلونیت بودند که توسط Daniel Spill ، کارمند سابق پارکها تولید شد و سلولید نیز توسط John Wesley Hyatt تولید شد.
ریشه های وهم
پلاستیک و پلاستیک همان مواد هستند. و تفاوت بین آنها فقط به نقطه نظر زبان روسی برمی گردد. "پلاستیک" نام اختصاری پلاستیک است ، اما به دلیل ویژگی های خاص ارائه تبلیغات این کلمه ، مصرف کننده آن را با کیفیت و قابلیت اطمینان بالا مرتبط دانسته است. علاوه بر این ، به لطف تبلیغات شایسته ، این نظر شکل گرفت که محصولات پلاستیکی منحصراً در ژاپن تولید می شوند. از طرف دیگر ، اگر پلاستیک در چین یا کشورهای جهان سوم تولید شود ، محصول غیر استاندارد ، شکننده ، شکننده و حتی مضر در نظر گرفته می شود.
روش تبلیغات اطلاعات در مورد پلاستیک فقط بر درک آن توسط مصرف کننده - مثبت یا منفی - تأثیر می گذارد اما کیفیت این ماده را تحت تأثیر قرار نمی دهد.
