شناخته شده است که هر فرد اطلاعات مختلفی را از دنیای خارج درک می کند. بسته به اینکه از کدام کانال حسی غالباً استفاده می کند ، روانشناسان در مورد سیستم نمایندگی پیشرو صحبت می کنند: بینایی ، شنیداری یا حرکتی. برای افزایش اثربخشی ارتباطات ، توصیه می شود که بتوانید نوع بازنمایی جهان مورد استفاده رابط خود را تعیین کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
سه نوع اصلی از سیستم های پردازش و ارائه اطلاعات را به خاطر بسپارید. سیستم نمایش بصری مبتنی بر برداشت های بصری است. شنوایی ادراک را از طریق تصاویر شنیداری سازمان می دهد. افرادی که دارای سیستم نمایشی عمدتاً حرکتی هستند بیشتر حسی دارند.
گام 2
به خاطر داشته باشید که این سیستم ها به شکل خالص کمیاب هستند ، اغلب ما در مورد ترکیب آنها صحبت می کنیم. با این وجود ، در اکثر موارد ، حتی با توسعه هماهنگ هر سه سیستم برای نمایش اطلاعات در مورد جهان ، یکی از آنها به نام سیستم اصلی نماینده ، مسلط می شود.
مرحله 3
برای شناسایی سیستم اصلی نمایش ، از کلیدهای به اصطلاح دسترسی گفتار استفاده کنید. این کلمات (اسم ، صفت ، فعل) هستند که شخص به طور غالب در گفتار خود استفاده می کند. شنونده ای خوب و با توجه باشید.
مرحله 4
هر چند مرتبه شخص در گفتار خود از چنین کلماتی استفاده کنید: روشن ، مبهم ، دیدگاه ، دید ، دیدگاه و غیره. استفاده از چنین گزاره های گفتاری نشان دهنده غلبه سیستم نمایش بصری است.
مرحله 5
برای شناسایی پیش فرض هایی که نشانگر استفاده وی از سیستم شنوایی است ، به صحبت های متکلم گوش دهید. نشانه های این کلمات زیر و ترکیبات آنها خواهد بود: گوش دادن ، بلند ، سر و صدا ، آرام ، به نظر خوب می رسد.
مرحله 6
اگر وی در گفتگو از کلماتی استفاده می کند که تجربیات درونی و تصاویر حسی را به کار می برد ، سیستم پیشرو را به عنوان جنبشی معرفی کنید: احساس ، درک ، درک اصل ، مقید ، فشرده ، تیز ، عمیق.
مرحله 7
از حرکات به عنوان شاخص اضافی برای غلبه سیستم بینایی استفاده کنید. یک مکالمه بصری گرا اغلب گفتار را با حرکات گسترده و گسترده دست همراه می کند ، گویی که فضای توصیف شده از وقایع را ساختار می بخشد ، که از نظر ذهنی به عنوان مجموعه ای از تصاویر درک می شود.
