یاس بنفش گیاهی است چند ساله متعلق به درختچه های تیره. تعداد زیادی گونه و گونه یاس بنفش وجود دارد. منطقه توزیع بسیار زیاد است. این همه اروپا و آسیا از جمله چین است. این ماده به عنوان زیرگونه وحشی در حال رشد در همه جا و همچنین انواع انتخابی یاس بنفش یافت می شود. یاس بنفش سالانه شکوفا می شود و از اولین بهار گرم شروع می شود و انواع بعدی آن می توانند در ماه آگوست شکوفا شوند.
رنگ های بهاری
شکوفه یاس بنفش شورش رنگ است. بوته ها با گل آذین از جوش سفید تا بنفش تیره از جمله صورتی کم رنگ پوشیده شده اند. عطر و بوی گل های یاس بنفش را نمی توان با دیگری اشتباه گرفت. بی دلیل نیست که در تولید عطر و تولید لوازم آرایشی بسیار با موفقیت مورد بهره برداری قرار می گیرد.
گلهای معطر در گل آذینهای مخروطی جمع می شوند. گل کاسه گل چهار شاخه است که از آن یک برگ گل لوله ای گسترش می یابد و به یک گل با چهار گلبرگ ختم می شود. بسیاری از کودکی به یاد می آورند که چگونه به دنبال گلی با پنج گلبرگ بودند که برای خوشبختی باید جویده شود.
یاس بنفش معمولی بی تکلف است ، کاملاً در برابر سرما و خشکسالی مقاوم است. سیستم ریشه بسیار پیشرفته است ، که به بوش فرصت می دهد تغذیه کافی ، حتی در لوم را دریافت کند.
از سال 1943 ، کار اصلاح نژاد در روسیه برای اهلی سازی یاس بنفش در حال رشد انجام شده است. در نتیجه انتخاب انتخاب ، انواع یاس بنفش استاندارد به دست آمد که درختی با تاج شاخه ای است. این نوع با موفقیت برای محوطه سازی میادین و پارک ها استفاده می شود ، همچنین در مناطق باغبان آماتور نیز ریشه دوانده است.
تولید یاس بنفش
اگر انواع به اصطلاح "یارد" یاس بنفش بی تکلف باشد ، انواع آن به برخی از مراقبت ها احتیاج دارد. پس از کاشت نهال در سوراخ ریشه ، به مقدار زیادی آبیاری می شود و خاک روی دایره نزدیک ساقه مالچ می شود ، یعنی با تراشه های ذغال سنگ نارس یا هوموس باغ پوشانده می شود. در طول فصل رشد ، گیاهان به طور مکرر تا عمق هفت سانتی متر شل می شوند. از دو سالگی ، یاس بنفش تغذیه می شود ، اما بیشتر از یک بار در فصل نیست. مولن موثرترین کود محسوب می شود ؛ این ماده به میزان یک قسمت تا پنج قسمت آب در آب رقیق می شود. محلول روی زمین در اطراف ریزوم یاس بنفش و در فاصله نیم متر از پایه تنه ریخته می شود.
در طول گلدهی ، یاس بنفش به آبیاری فراوان نیاز دارد ، در بقیه زمان ، بارش طبیعی نیاز به رطوبت را جبران می کند.
در اوایل بهار ، شما باید هرس شاخه ها را شروع کنید. در گونه های بوته ای یاس ، شاخه های خشک بریده می شوند و در درختان استاندارد می توانید هرس فرفری انجام دهید ، که در آینده تاج آینده را به شکل گلوله یا هرم تبدیل می کند.
برای مبارزه با ویروس های بیماری زا ، پیشگیری موثرترین روش است. برای این منظور از داروهای تولید صنعتی استفاده می شود. داروهایی مانند "agate25K" و "athlete". اولین سمپاشی پیشگیرانه در طول فصل رشد انجام می شود ، بعد از یک هفته تکرار می شود.
علامتی وجود دارد که اگر شاخه های گل دهنده را قطع نکنید ، سال آینده گل آذین در این مکان تشکیل نمی شود. در واقع ، به جای گل آذین ، خوشه های قهوه ای با غلاف دانه ظاهر می شوند. لازم است شاخه های گلدار را از بین ببرید ، فقط شاخه های بربر را قطع نکنید ، بلکه آنها را با دقت قطع کنید.
