تقویم مدرن به گونه ای ایجاد شده است که تا حد ممکن به زمان نجومی واقعی نزدیک باشد. با این وجود ، برخی موارد عجیب و غریب در تقویم وجود دارد که درک آنها کاملاً دشوار است. به عنوان مثال ، تعداد کمی از مردم می دانند که چرا فقط 28 روز در ماه فوریه وجود دارد.
تقویم مدرن که تقریباً در همه جا استفاده می شود ، ریشه در سنت های رومی دارد. در اولین تقویم رومی ، سال بسیار کوتاه تر از تقویم فعلی بود و فقط شامل ده ماه بود. فوریه در میان آنها نبود.
در زمان جولیوس سزار ، یک سیستم تقویم جدید ایجاد شد ، کاملاً مطابق با موقعیت خورشید و ماه نسبت به زمین در زمان های مختلف سال. این تقویم توسط منجمان مصری تدوین شده و از سال 45 قبل از میلاد رسماً در قلمرو امپراتوری روم معرفی شد. به نام امپراطور ، او را "جولیان" نامیدند. به گفته وی ، مفهوم سالهای کبیسه مطرح شد. در یک سال عادی ، فوریه بیست و نه روز بود و در یک سال کبیسه سی.
علاوه بر تغییر در تعداد روزها ، نام برخی از ماه ها نیز در تقویم تغییر کرده است. به طور خاص ، ژوئیه ، که قبلاً به عنوان "پنجمین" نامیده می شد ، به افتخار جولیوس سزار ، که در آن ماه متولد شد ، تغییر نام داد.
پس از به قدرت رسیدن جانشین او ، اوکتاویان آگوستوس ، اصلاحات تقویم پایان نیافت. این حاکم همچنین می خواست نام خود را در گاهشماری جاودانه کند. در 8 سال قبل از میلاد ، سنای روم پیشنهادی را برای نامگذاری ماه به احترام حاکم ارائه داد که "ششم" نامیده می شد. به آگوست معروف شد. بسیاری از تواریخ شناسان و محققان از قرون وسطی بر این باور بودند که ماه اوت در اصل شامل سی روز است و امپراطور که می خواست ماه خود از ژوئیه کوتاهتر نباشد ، یک روز به آن افزود و آن را از فوریه گرفت. در نتیجه ، فوریه حتی کوتاهتر شد و به تعداد روزهای فعلی رسید.
با این حال ، تعدادی از محققان مدرن این موضوع را رد می کنند. آنها معتقدند كه ماه اوت در اصل سی و یك روز بود و فوریه نیز برای مطابقت با تقویم با فصول و موقعیت اجرام آسمانی كوتاه تر از قبل انجام شد. این دیدگاه توسط برخی اسناد روم باستان تأیید می شود.
