چوب ها صفت جدول ضروری یک وعده غذایی شرقی است. غذا خوردن با chopstic یک هنر است و تاریخچه و قوانین خاص خود را دارد. چوب ها نه تنها از نظر زیبایی شناختی بلکه از نظر بهداشتی نیز عمل می کنند ، استفاده از آنها عضلات خاصی از کف دست را در ارتباط با اندام های گوارشی شامل می شود.
چوب چوب ها شیوه سنتی خوردن غذا در آسیای شرقی است. این کارد و چنگال عمدتا در ژاپن ، چین ، کره ، تایلند و ویتنام مورد استفاده قرار می گیرد. برای تولید چوب ، از مواد سنتی استفاده می شود: چوب ، عاج ، فلز ، پلاستیک. شناخته شده است که دادگاه شاهنشاهی در چین باستان از چوبهای نقره برای تشخیص وجود سم در مواد غذایی ، یعنی آرسنیک استفاده می کند. سنت غذا خوردن با chopsticks از حدود 3 هزار سال پیش در چین آغاز شده است. یک افسانه وجود دارد که این روش توسط یک امپراتور مدبر به نام یو بزرگ اختراع شده است ، بنابراین گوشت را از یک قابلمه داغ دریافت می کند. مواد مختلفی در چین رایج بود ، فقرا چوب های ارزان و بی کیفیت چوبی می خوردند که می تواند خرد شود. از اینجا ، این سنت بوجود آمد که چوب ها را می شکافند تا آنها را به هم بمالند. از چین ، چوب ها به ژاپن آمدند ، جایی که شروع به ساختن بامبو کردند ، و این دو چوب جداگانه نبود ، بلکه نوعی پنس بود ، بعدا تقسیم شدند. فقط نمایندگان اشراف با چپستیک غذا می خوردند ، مردم عادی با دست خود غذا می خوردند. چوب های فلزی فقط در کره استفاده می شود ، عمدتا از فولاد ضد زنگ ساخته شده است. به گفته ساکنان شرق ، غذا خوردن با چوب های چوبی نه تنها راحت است ، بلکه همچنین برای بدن مفید است. در مرحله اول ، عضلات و غدد کف دست ، که توسط انتهای عصب با اندام های گوارشی متصل می شوند ، کار می کنند. آموزش مداوم آنها به سرعت هضم و بهبود سلامت بدن کمک می کند ، ثانیا ، روش غذا خوردن با چوب های چوبی مهارت های حرکتی ظریف را ایجاد می کند ، بنابراین از زمان نوزادی آموزش داده می شود. ژاپنی ها بر این باورند كه كودكانی كه زودتر از همه با این وسیله غذا می خورند نسبت به سایر همسالان خود از دستگاه های سنتی اروپایی در رشد ذهنی و جسمی پیشی می گیرند. از نماد به عنوان مثال ، یک رسم وجود دارد که یک دو چوب به تازه عروس ها می دهیم. این هدیه نماد جدایی ناپذیری و نزدیکی معنوی آنها است. مراسم First Sticks نیز وجود دارد که در 100 روزگی سالگرد تولد کودک برگزار می شود. مراسم ویژه ای با مشارکت اقوام برگزار می شود که در این کودک به کودک کمک می شود طعم برنج را بچشد ، با کمک چوب های چپستیک نه تنها غذای جامد ، بلکه حتی سوپ و رشته نیز می خورند ، خصوصاً در تایلند. استفاده از چوب های نگهداری آداب خاصی وجود دارد که می توانید نه تنها دستگاه را به درستی نگه دارید ، بلکه اهداف یا افکار خاصی را بیان کنید. بعنوان مثال ، قلمه زدن با چوب های چوبی روی میز ، "کشیدن" روی میز یا بشقاب ، مرتب کردن تکه های غذا در جستجوی بهترین غذا ، خاراندن بر روی چوب ها ، لیسیدن آنها ، شکل بدی محسوب می شود. بزرگترین توهین چسباندن چوب به غذا است ، زیرا مردم شرقی به دلیل مقایسه با چوب عود ، که پس از مرگ بستگان قرار داده می شود ، این امر را با یک بزرگداشت مرتبط می دانند. علاوه بر این ، شما نباید چوب های چپستی را در مشت خود بگیرید ، زیرا این حرکت تهاجمی است و می تواند به عنوان یک تهدید تعبیر شود. چوب های چوبی دائماً طرفداران خود را در سایر مناطق کره زمین پیدا می کنند. بنابراین ، فرصتی نه تنها برای پیوستن به فرهنگ شرقی و چشیدن غذاهای عجیب و غریب بلکه با صبر و آرامش واقعی شرقی نیز وجود دارد. در واقع ، برای یادگیری نحوه صحیح نگه داشتن دستگاه ، یک اروپایی عادت نکرده باید تلاش زیادی انجام دهد.
