وجود هیچ دولتی امروز بدون وجود نهادهای اداری پیشرفته غیرممکن است. سیستم های حکمرانی در همه سطوح - از شهرداری به ایالت دیگر - وجود دارد. بسته به هدف ، عملکردها و اصول عملکرد آنها متفاوت است.
ماهیت دولت ایالتی و شهرداری در فعالیت هدفمند ارگان ها (به ترتیب ایالتی یا شهرداری) یا مقامات منفرد در خدمات عمومی بیان می شود. اهداف و روش های این فعالیت متفاوت است ، اما برخی از اصول مدیریتی مشابه هستند.
هدف از اداره عمومی عملی ساختن دوره سیاسی انتخاب شده است. ابزار اصلی در اینجا قانونگذاری است. به عبارت دیگر ، این نوع مدیریت از طریق تدوین و تصویب انواع قانونگذاری ، قانونی و سایر اقدامات تضمین می شود و هدف از این تنظیم روابط شهروندان است.
تئوری مدیریت دولتی چندین رویکرد مفهومی را شناسایی می کند که می تواند به عنوان پایه ای برای تشکیل دستگاه اداری باشد. اینها رویکردهای قانونی ، سیاسی و مدیریتی است. اولین آنها حمایت قانونی از شهروندان را به عنوان اولویت اصلی در اجرای مدیریت دولتی عنوان می كند. دومی آموزه کاملترین تجسم ممکن اراده مردم را مطرح می کند. از طرف دیگر ، رویکرد مدیریتی ، نیاز به بیشترین بازدهی کار دستگاه دولت را سرلوحه قرار می دهد.
دولت شهری برخلاف سیاسی ، عملا روابط بین شهروندان را تنظیم نمی کند. هدف اصلی آن استفاده موثر و توسعه زیرساخت ها با هدف بهبود رفاه مردم ساکن در قلمرو شهرداری است.
برخلاف ارگان های دولتی ، ارگان های شهرداری قوانینی وضع نمی کنند. محصول فعالیتهای آنها انواع مختلفی از مقررات ، پروژه ها ، دستورات مربوط به استفاده از دارایی های شهرداری است. علاوه بر این ، وظایف دولت شهرداری شامل تصمیم گیری در مورد ایجاد مجموعه های مالیاتی محلی ، حجم بودجه محلی ، برنامه های توسعه منطقه ای و غیره است.
