هر روز بیشتر افراد علاقه مند به شیوه های مختلف شرقی هستند و به دنبال راهی برای خلاص شدن از زندگی روزمره و روزمره هستند. مراقبه برای بسیاری کشف واقعی می شود.
می توانیم بگوییم که مدیتیشن یک حالت هوشیاری خالص و فاقد محتوا است. شعور یک فرد مدرن با انعکاس های کوچک ناچیز ، مزخرف ، سرشار از آینه است و شبیه آینه ای است که با یک لایه گرد و غبار پوشانده شده است. این لایه ها به شما اجازه نمی دهند بازتاب خود واقعی و واقعی خود را ببینید. بسیاری از مردم حتی نمی دانند که آنها واقعاً چه کسانی هستند. مراقبه می تواند به شما کمک کند تا این دانش ارزشمند را بدست آورید ، گرد و غبار گرفته و به بازتاب خود نگاه کنید.
مراقبه ، به تعبیری ، می تواند در مقابل ذهن قرار گیرد. ذهن یک جمعیت ثابت است ، فرد خواسته های خود را تجزیه و تحلیل می کند ، سعی می کند افکار ، خاطرات ، جاه طلبی ها را منظم کند. مغز هر شخصی بطور مداوم در حال کار است ، حتی در خواب ، باعث رویا و کابوس می شود. مدیتیشن حالتی است که به شما امکان می دهد بالاتر از این پوچی ثابت قرار بگیرید و از چارچوب معمول فراتر بروید.
کمبود افکار ، سر و صدا ، سکوت هوشیاری - این مراقبه است. در این حالت است که می توان هرچه بیشتر به درک یک حقیقت مطلق نزدیک شد. نمی توان از موضع عقل به مراقبه رسید ، زیرا با آن مخالف است و حتی آن را انکار می کند. می توانیم بگوییم که یک شخص وقتی متوجه نادرست بودن عبارت قدیمی "فکر می کنم ، بنابراین هستم" می شود ، می فهمد که مراقبه چیست.
هرچه مراقبه عمیق تر شود ، روشن می شود که انسان ذهن او نیست. در این لحظه ، لحظات سکوت مطلق ، سکوت ظاهر می شود ، احساس فضای خالص بوجود می آید. در این حالت است که فرد می تواند بفهمد کیست و چرا وجود دارد. ورود به این حالت برای یک فرد مدرن نسبتاً دشوار است ، دستیابی به آن سالها به طول می انجامد ، اما نتیجه تقریباً همیشه ارزش تمرین طولانی را دارد.
باید درک کرد که مراقبه به هیچ وجه تمرکز نیست. از این گذشته ، برای تمرکز ، باید یک هدف تمرکز وجود داشته باشد. مراقبه سعی دارد تا حد امکان از ایده اشیا، ، مرزها دور شود. در حالت مراقبه ، هیچ مرزی نمی تواند بین "من" و "جهان" یا بین "درون" و "خارج" باشد. تمرکز ، برخلاف مراقبه ، باعث خستگی و تخلیه ذهن می شود. هر غلظت حالتی است که فقط برای مدت زمان کوتاهی می توان به آن دست یافت. مدیتیشن بیشتر یک فرآیند رهایی از ایده های متعارف در مورد جهان است و این روند بدون درگیر کردن ذهن در سطح آگاهانه انجام نمی شود.
