قرار دادن علائم نگارشی متناسب با هدف در جملات نقش مهمی دارد. نویسنده K. G. پاوستوفسکی آنها را با علائم موسیقی مقایسه می کند که "اجازه نمی دهد متن متلاشی شود." اکنون حتی تصور این که برای مدت طولانی از علائم کوچک معمول هنگام چاپ کتاب استفاده نمی شود ، حتی برای ما دشوار است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
علائم نگارشی با گسترش تایپوگرافی در اروپا ظاهر شد. سیستم نشانه ها توسط اروپاییان اختراع نشده است ، اما از یونانیان باستان در قرن 15 گرفته شده است. قبل از ظهور ، خواندن متن ها دشوار بود: هیچ فاصله ای بین کلمات وجود نداشت ، یا نوشته ها بخش های تقسیم نشده را نشان می دادند. در کشور ما ، قوانین قرار دادن علائم نگارشی فقط در قرن هجدهم شروع به کار کردند ، که نمایانگر بخشی از علم زبان به نام "علائم نگارشی" است. بنیانگذار این نوآوری M. V. لومونوسف
گام 2
این دوره باستانی ترین علامت ، نیای علائم نگارشی در نظر گرفته می شود (نام برخی دیگر با آن همراه است). این مکان که در بناهای باستانی روسیه وجود دارد ، کاربرد متفاوتی با امروز داشت. زمانی می توان آن را بدون رعایت نظم خاصی قرار داد و نه در پایین ، مثل الان ، بلکه در وسط خط قرار گرفت.
مرحله 3
ویرگول یک علامت نگارشی بسیار رایج است. این نام را می توان در قرن 15 یافت. به گفته V. I. دهل ، معنای لغوی این کلمه با افعال "مچ" ، "لکنت" ارتباط دارد ، که اکنون باید به معنای "توقف" یا "تأخیر" درک شود.
مرحله 4
بیشتر علائم نگارشی دیگر در قرن 16 و 18 ظاهر شده است. استفاده از براکت ها و دو نقطه در قرن شانزدهم شروع شد ، و این توسط سوابق کتبی ثابت می شود. قرن 17-18 - زمانی که دستور زبان های دولومونوسوف روسی علامت تعجب را ذکر می کنند. در پایان جملاتی که احساسات شدیدی دارند ، یک خط مستقیم عمودی بالای نقطه رسم شد. M. V. لومونوسف قوانینی را برای تنظیم علامت تعجب تعریف کرد. در کتابهای چاپی قرن شانزدهم. می توانید یک علامت سال پیدا کنید ، اما فقط دو قرن بعد استفاده از آن برای بیان سال آغاز شد. نقطه ویرگول ابتدا به عنوان واسطه بین روده بزرگ و ویرگول مورد استفاده قرار گرفت ، و همچنین علامت سوال را جایگزین کرد.
مرحله 5
خیلی دیرتر بیضی و خط تیره به وجود آمد. مورخ و نویسنده N. Karamzin آنها را محبوب کرد و استفاده از آنها را در نوشتن تثبیت کرد. در دستور زبان A. Kh. Vostokov (1831) ، یک بیضی ذکر شده است ، اما در منابع مکتوب آن را قبلا پیدا شده است.
مرحله 6
کلمه "نقل قول" قبلاً در قرن شانزدهم مورد استفاده قرار می گرفت ، با این وجود علامت نت (قلاب) را نشان می داد. طبق این فرض ، کارامزین پیشنهاد کرد که علامت های نقل قول را در سخنرانی کتبی وارد کند. نامگذاری "نقل قول" را می توان با کلمه "پنجه" مقایسه کرد.
مرحله 7
در روسی مدرن ده علامت گذاری وجود دارد. بیشتر نام های آنها ریشه اولیه روسی است ، کلمه "dash" از زبان فرانسه گرفته شده است. نام های قدیمی جالب هستند. به براکت ها علائم "ظرفیت" گفته می شد (اطلاعاتی در داخل وجود داشت). سخنرانی توسط یک "زن ساکت" قطع شد - یک خط تیره ، یک نقطه ویرگول "نیمه خط" نامیده می شد. از آنجا که در ابتدا علامت تعجب برای ابراز تعجب لازم بود ، به آن "شگفت انگیز" می گفتند.
مرحله 8
خط قرمز ، به روش خاص خود ، به عنوان علامت علائم نگارشی عمل می کند و تاریخچه جالب توجهی در مورد منشأ آن دارد. چندی پیش متن بدون دندانه تایپ شده بود. پس از تایپ متن به طور کامل ، آیکون هایی که قسمت های ساختاری را نشان می دهند ، با رنگی متفاوت نوشته شده اند. فضای خالی مخصوص برای چنین علائمی اختصاص داده شده بود. با فراموش کردن اینکه یک بار آنها را در یک فضای خالی قرار دادیم ، به این نتیجه رسیدیم که متن دارای تورفتگی بسیار خوب خوانده شده است. به این ترتیب پاراگراف ها و یک خط قرمز ظاهر شدند.
