برای یک فرد مدرن تقسیم زمان به ثانیه ، دقیقه و ساعت و همچنین روزها ، ماه ها ، سالها مسلم است. و بشریت در آغاز توسعه خود به مفهوم زمان به طرق مختلف تسلط یافت و روشهایی را برای اندازه گیری آن اختراع کرد. پس چه کسی زمان بندی را اختراع کرده است؟
ساعت چنده؟
فیزیکدانان کشف تکان دهنده ای کرده اند - در طبیعت ، زمان وجود ندارد و هرگز وجود نداشته است! در طبیعت ، فقط فرایندها اتفاق می افتد ، آنها می توانند دوره ای یا غیر دوره ای باشند. مفهوم "زمان" توسط مردم برای راحتی خود ابداع شد. زمان اندازه گیری فاصله بین دو رویداد است.
چه کسی ساعت اول را اختراع کرد؟
انسان روشهای زیادی برای اندازه گیری زمان اختراع کرده است. ابتدا زمان طلوع و غروب خورشید اندازه گیری شد. افزایش یا کاهش سایه از اشیا various مختلف - سنگها ، درختان ، به شخص کمک می کند تا به موقع جهت گیری کند. زمان نیز توسط ستاره ها تعیین می شود (در شب ، در زمان های مختلف ، ستاره های مختلف قابل مشاهده هستند).
مصریان باستان شب را به دوازده بازه تقسیم می کردند. هر شکاف با ظهور یکی از دوازده ستاره خاص آغاز می شد. مصریان روز را به همان تعداد بازه زمانی تقسیم کردند. تقسیم روز ما به 24 ساعت بر این اساس است.
بعداً ، مصریان ساعت سایه ای ایجاد کردند (ما آن را ساعت آفتابی می نامیم). آنها یک چوب ساده چوبی و دارای علائم هستند. ساعت سایه به اولین اختراع بشر برای اندازه گیری زمان تبدیل شد. البته ، ساعت آفتابی نمی تواند زمان را در یک روز ابری و شب مشخص کند. یکی از قدیمی ترین اسناد مکتوب مربوط به 732 سال قبل از میلاد مسیح است. درباره ساعت آفتابی کتاب مقدس است (فصل بیستم کتاب پادشاهان). در آن ساعت اولیسک پادشاه آهاز ذکر شده است. ساعت آفتابی ساعت های سیزدهم و پانزدهم میلادی که در حین کاوش کشف شده است. قبل از میلاد مسیح. نشان می دهد که در واقع ساعت آفتابی بسیار زودتر از آنچه که نوشته شده است ظاهر شده است.
مصریان باستان همچنین یک ساعت آب ایجاد کردند. آنها مدت زمانی را که مایع از ظرفی به ظرف دیگر جریان دارد اندازه گیری کردند.
ساعت شنی در قرن 8 ظاهر شد. آنها دو فلاسک جوشی هستند. ماسه ریخته شده در یکی از فلاسک ها از طریق گردن باریک فلاسک دیگر برای مدت زمان مشخصی ریخته می شود ، مثلاً یک ساعت. پس از آن ، ساعت چرخانده می شود. ساعت شنی ارزان ، قابل اعتماد است ، بنابراین هنوز از زندگی ما ناپدید نشده است.
ساعتهای مکانیکی در دهه 1300 در اروپا ظاهر شدند ، آنها با مقیاس و فنر کار می کردند. آنها هیچ دستی نداشتند و این تماس نشان دهنده گذشت یک ساعت بود.
در ساعتهای الکترونیکی و کوارتز مدرن ، از ارتعاشات بلورهای کوارتز استفاده می شود.
تعادل اتمی معیار است. آنها زمان انتقال یک اتم را از حالت انرژی منفی به حالت مثبت و برگشت اندازه گیری می کنند.
