بیشتر سنت های ژاپنی از نظر اروپاییان غیر معمول و عجیب به نظر می رسد و رقص نیز از این قاعده مستثنی نیست. رقص های ماهرانه و آهسته گیشا ، پانتومیم رقص کاگورا را که توسط نوکران شینتو اجرا می شود یا رقص باطنی Noh ، در نظر بگیرید که فقط برای افراد تحصیل کرده قابل درک است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
ژاپنی ها بندرت هنر را به اجزای تشکیل دهنده آن تقسیم می کنند ، در ژاپن معمول نیست که فقط انواع خاصی از رقص ها را جدا کنیم ، بلکه هنر را به انواع رقص ، موسیقی ، ادبی و سایر موارد تقسیم می کنیم. همه آنها به طور همزمان در طول تاریخ ژاپن توسعه یافتند و روی یکدیگر تأثیر گذاشتند. با این حال ، برخی از رقص های فردی را می توان بر اساس ویژگی های آنها تشخیص داد.
گام 2
ویژگی اصلی رقص های ژاپنی رابطه نزدیک آنها با سایر حوزه های هنری است و نه تنها بر ویژگی های زیبایی خارجی ، بلکه بر محتوای داخلی نیز تمرکز دارد. یک رقص یک پانتومیم است ، دیگری یک تئاتر کامل بدون کلمات است ، جایی که تمام اعمال ، گفتار و کردار به صورت حرکات بدن بیان می شود و رقص هایی وجود دارد که جای نماز را می گیرد.
مرحله 3
کاگورا یک رقص باستانی شینتو است که توسط طرفداران این حرکت مذهبی به عنوان نماز رقصیده می شد. این رقص نه تنها یک شکل بیرونی دارد ، بلکه دارای یک محتوا نیز می باشد ، که در مورد خلقت جهان توسط الهه آماتراسو می گوید. این یک رقص پانتومیم است که در آن حرکات نماد اعمال مختلف هستند. کاگورای باستانی واقعی برای مدت زمان طولانی - از صبح تا عصر ادامه داشت. پس از توصیف افسانه خلقت جهان ، رقاصان صحنه های مختلفی - از نمایشی تا کمیک - را به نمایش گذاشتند. امروز آنها به شکل ساده می رقصند و رقص را با طبل و فلوت همراه می کنند.
مرحله 4
سلف رقص ها در تئاتر نو رقص مای است. آنها توسط رقصندگان از معبد انجام می شد ، حرکات عمدتا چرخشی بود ، آنها شاخه های بامبو را در دست خود داشتند ، که نماد باروری است.
مرحله 5
تئاتر Noh شکل خاصی از هنر ژاپن است که با رقص ارتباط دارد. حرکات در رقص های Noh "کاتا" نامیده می شوند ، حدود 250 نوع از آنها وجود دارد ، در حالی که فقط 30 قابل رقص هستند. این یک رقص آهسته است ، نوازندگان هر حرکت را با لطف خاصی انجام می دهند. هر کاتا معنی خاص خود را دارد که تماشاگران تحصیل کرده برای درک معنای رقص باید بدانند. به عنوان مثال ، هنگامی که یک رقصنده سر خود را پایین می آورد و دست خود را در سطح چشم بلند می کند ، کف دست خود را به سمت بالا نشان می دهد ، بنابراین گریه را ابراز می کند.
مرحله 6
در تئاتر Noh از وسایل مختلفی به طور فعال استفاده می شود که معنی رقص را تکمیل می کنند. هر شی object شرکت کننده در اجرا نمادی از چیزی است. اینها می تواند پنکه ، کلاه ، ماسک ، چتر باشد. معروف ترین رقص های ژاپنی در تئاتر Noh ، Kurokami ، Gion Kouta و Bon Odori است که در طول جشنواره اوبون اجرا می شود. در هر منطقه ، بون اودوری به روش های مختلف و با حرکات کاملاً متفاوت در مناطق مختلف کشور رقصیده می شود.
