تولید انبوه تیتانیوم از دهه 40 قرن 20 آغاز شد. ویژگی اصلی این فلز مقاومت آن است و به دلیل نقطه ذوب بالای آن ، در صنایع نظامی و شیمیایی کاربرد زیادی دارد. در مقایسه با سایر فلزات ، تیتانیوم در مقادیر نسبتاً کمی استخراج می شود ، که با هزینه بالای پردازش آن ارتباط دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای بدست آوردن تیتانیوم ، سنگ معدن با محتوای آن استخراج می شود - ایلمنیت ، روتیل و تیتانیت. ناخالصی های روتیل کمتر است و بنابراین بیشتر اوقات به عنوان ماده اولیه استخراج معادن عمل می کند. اغلب این فلز از سرباره استخراج می شود - ذوب پس از پردازش سنگ معدن ایلمنیت باقی مانده است.
گام 2
اگر استخراج از سرباره انجام شود ، تیتانیوم به صورت اسفنجی بدست می آید. پس از آن ، در صورت ساخت آلیاژ ، مواد در کوره های خلاuum با افزودن مواد افزودنی آلیاژی به شمش تبدیل می شوند. آلیاژ - افزودن ناخالصی هایی که باعث بهبود خواص مواد می شود.
مرحله 3
روش دیگر برای به دست آوردن تیتانیوم حرارت منیزیم است. ابتدا سنگ معدن های حاوی تیتانیوم استخراج و تبدیل به دی اکسید می شوند. در دمای بسیار بالا ، کلر و منیزیم اضافه می شود. ترکیب حاصل در کوره های خلاuum گرم می شود ، جایی که عناصر غیر ضروری تبخیر می شوند و فقط فلز باقی می ماند.
مرحله 4
روش هیدرید کلسیم در این واقعیت است که ابتدا یک هیبرید تیتانیوم با یک روش شیمیایی بدست می آید و سپس ترکیب حاصل به تیتانیوم و هیدروژن جدا می شود. این فرآیند همچنین در کوره های خلاuum انجام می شود. در روش الکترولیز ، فلز با استفاده از جریان زیاد بدست می آید.
مرحله 5
برای بدست آوردن ماده با روش یدید ، از فعل و انفعال شیمیایی ماده ای که ماده از آن با بخار ید بدست می آید ، استفاده می شود. پس از آن ، ماده حاصل در دمای بالا گرم شده و فلز مورد نظر بدست می آید. این روش گرانترین و موثرترین روش است. با تجزیه یدید ، تیتانیوم خالص بدست می آید که حاوی هیچ ناخالصی نیست.
مرحله 6
در صنعت ، اغلب از روش حرارتی منیزیم استفاده می شود ، که به شما امکان می دهد مواد کمتری را در حداقل زمان و هزینه های مالی کم دریافت کنید.
