امروزه تصور زندگی بدون عینک - وسیله ای نوری برای بهبود بینایی یا محافظت از چشم در برابر آفتاب - دشوار است. اما 800 سال پیش هیچ کس در مورد آنها نمی دانست و پس از آن برای چندین قرن فقط افراد بسیار ثروتمند از پس تهیه عینک برآمدند.
عکسهای عینک اول
تاریخچه عینک به دوران باستان برمی گردد. کاوش های باستان شناسان بارها این واقعیت را تأیید کرده است که در یونان باستان ، مصر و روم از سنگ های قیمتی به عنوان وسیله ای نوری برای محافظت از چشم در برابر آفتاب استفاده می شده است. به عنوان مثال ، در جزیره کرت ، یک لنز نوری منحصر به فرد ساخته شده از بلور سنگ کشف شد. تکه های شیشه را برای بزرگنمایی حروف روی سطح متن دست نوشته قرار دادند. از آنجا که انتشار کتابها و روزنامه ها خیلی دیرتر انجام می شد ، آنها برای مقصود دیگری استفاده نمی شدند.
ساخت عینک برای عینک
قابل توجه است که این عینک های آفتابی بود که برای اولین بار اختراع شد - در قرن 12 ، قضات چینی از صفحات کوارتز دودی استفاده می کردند به طوری که هیچ کس در طول دادرسی نمی توانست بیان چشم آنها را ببیند. و تنها یک قرن بعد ، در ونیز ، آنها با یک شیشه مخصوص نازک و شفاف روبرو شدند که از آن برای ایجاد عینک استفاده کردند. راز تولید چنین شیشه ای توسط صنف صنعتگران ونیزی تا پایان قرن شانزدهم به دقت محافظت می شد.
عینک اول شامل دو منوکل بود که توسط یک سنجاق به هم متصل شده بودند. آنها را روی بینی قرار دادند و در آنجا با اصطکاک در مفصل محوری نگه داشتند. کمی بعد ، سنجاق عینک با یک کمان الاستیک جایگزین شد ، که دستگاه را محکم تر روی بینی نگه می داشت. با این وجود ، چنین چفت و بستی چندان راحت نبود ، بنابراین پس از مدتی آنها شروع به اتصال رشته هایی به لیوان ها کردند ، در پشت سر گره خورده است.
تولید انبوه عینک و اختراع معابد
از XIII تا XVII ، تولید عینک گران بود ، بنابراین فقط افراد بسیار ثروتمند از پس تهیه چنین وسیله ای برمی آیند. از قرن هفدهم ، تولید عینک بسیار گسترده شده است - حتی فروشندگان خیابانی نیز شروع به فروش آنها کردند. طبیعتاً این روی کیفیت کالاها تأثیر منفی می گذارد.
تا قرن شانزدهم ، عینک فقط برای افرادی که از دوربینی رنج می بردند تولید می شد ، سپس عینک هایی با عینک مقعر برای افراد نزدیک بینی ظاهر می شد.
در قرن هجدهم ، ادوارد اسکارلت ، چشم پزشک لندنی ، معابد را به عینک اضافه کرد و آنها را بسیار راحت کرد. و در نیمه دوم قرن نوزدهم ، تولید عینک شروع به جنبش کرد. در اواخر آن قرن ، عینک ها نه تنها به یک وسیله نوری ضروری ، بلکه به یک لوازم جانبی مد نیز تبدیل می شدند که در آن از قبل بر روی قاب محصول تأکید شده بود.
عینک ها فقط در قرن هفدهم به روسیه آمدند.
امروزه عینک ها با طیف گسترده ای از مدل ها ارائه می شوند. آنها نه تنها برای محافظت در برابر آفتاب و یا بهبود بینایی ، بلکه همچنین برای ایجاد ظاهری شیک استفاده می شوند. فناوری های مدرن امکان ایجاد عینک از شیشه های پلاستیکی ، نازک حتی با دیوپترهای بالا ، لیوان های آفتاب پرست و بسیاری از انواع دیگر این دستگاه نوری را فراهم می کنند.
