"چقدر شایعات گوش ما را متحیر می کند! چقدر شایعه مثل پروانه می خورد! " - ولادیمیر ویسوتسکی آواز خواند. شایعات یکی از اجزای غیرقابل درمان در جامعه بشری است که ظاهر اجتماعی آن را تعیین می کند.
پدیده شایعات برای هر بزرگسالی به خوبی شناخته شده است ، با این حال ، شایعات به راحتی به تعاریف دقیق وام نمی دهند. در واقع ، این اطلاعات تأیید نشده است ، منبع آنها ناشناخته است.
با اطمینان می توان گفت شایعات پدیده ارتباطات بین فردی است نه ارتباط جمعی. به عنوان مثال ، برداشت مستقیم گیرنده از پیام های رسانه ای به گردش شایعه ارتباط ندارد. بنابراین ، تنها وقتی می توان در مورد شایعات صحبت کرد که برخی از اطلاعات به یک حقیقت ارتباط بین فردی تبدیل شوند.
از زمان های بسیار قدیم شایعات به صورت شایعات به صورت شفاهی منتقل می شدند. با توسعه رسانه های ارتباطی ، ظهور اینترنت و تعداد زیادی از صفحات وب شخصی ، مقیاس و میزان انتشار شایعات به طور قابل توجهی افزایش یافته است. در قالب شایعات ، اطلاعات رسوا و پنهان که از نظر عاطفی برای مخاطب اهمیت دارد ، منتشر می شود.
گردش شایعات معمولاً به عنوان چنین فرایندهایی از ارتباطات بین فردی قابل درک است که در آن طرح واقعی به مالکیت مخاطبان زیادی تبدیل می شود.
معمولاً شایعه پراکنی در جهت افزایش اقتدار و جایگاه عمومی است. اگر این شایعه با گذشت زمان تأیید شود ، شخص منتشر کننده آن شهرت مثبتی پیدا می کند. گسترش شایعات تحقیرآمیز "سلاحی" مضر در دست یک فرد بی خبر است.
همچنین ممکن است به دلیل کمبود اطلاعات در جامعه در مورد یک موضوع خاص شایعه منتشر شود. بنابراین ، شایعه شکست در ساخت برج تلویزیون در ریگا در سال 1983 ، در مورد اشتباه محاسبات پروژه آن ، که در نتیجه یکی از روزنامه های معروف دولتی آشکار شد ، ناشی از کمبود اطلاعات در مورد مسئله ای که اکثر مردم نگران کننده آن هستند.
منظم بودن انتشار شایعات در گروه های اجتماعی در یک فضای خاص ، طبقه بندی آنها را بر اساس سطح امکان پذیر می کند.
به عبارت دیگر ، انواع زیر از شایعات قابل تشخیص است: شایعات "محلی" (در یک گروه کوچک اجتماعی وجود دارد ، به عنوان مثال ، در استادیومی که یک سیاستمدار صحبت می کند ، ممکن است شایعه ای مبنی بر کاشت بمب در زیر تریبون پخش شود) و تماشاگران ورزشگاه را ترک خواهند کرد) ، شایعات "منطقه ای" (در ارتباط با ارزشها و اهداف جمعیت یک منطقه یا گروهی از مناطق ، مناطق) ، شایعات "ملی" و "قومی" (داشتن از طریق "منبع" خارجی به هر کشوری بیایند ، آنها می توانند در چارچوب ملی گسترش پیدا کنند ، این چنین است »شایعات تحریک آمیز در هنگام درگیری های نظامی).
