خیار یک گیاه ساده است و در هر کلبه تابستانی یافت می شود. با این حال ، گروه بسیار کمتری از گیاهان تحت نام عمومی "خیار دیوانه" وجود دارد که شامل سه نماینده است.
اکبلیوم
در ابتدا ، گیاه جنوبی ، اکالیوم ، خیار دیوانه نامیده می شد. در نیمه بیابانی مدیترانه و آسیای غربی یافت می شود. اکالیوم برگهای خیار ، گلهای زرد کمرنگ و میوه های سبز بیضوی دارد که از نظر شکل شبیه خیار هستند. اندازه آنها به 5 سانتی متر می رسد.
هنگام رسیدن ، تفاله میوه رسیده چسبناک و آبریزش می کند. دانه های سیاه در این مایع شناور هستند. حتی از یک ضربه مغزی جزئی ساقه از جنین خارج می شود و به دنبال آن مخاط تحت فشار از جنین خارج می شود. اینگونه دانه ها وارد خاک می شوند. پوسته گیاه با فاصله ای تا دو متر از بوته دور می شود.
لازم به یادآوری است که اکالیوم یک گیاه سمی است که می تواند باعث مسمومیت مهلک شود.
اکینوسیستیس
گیاه دیگری به نام خیار دیوانه اکینوسیستیس است. به معنای واقعی کلمه از لاتین ترجمه شده است ، نام آن به معنی "حباب خارپشت" یا "حباب خار" است. این کاملاً اخیراً در روسیه ظاهر شده است - همین چند دهه پیش. وطن این نماینده از خانواده lianas آمریکا است.
اخیراً ، گیاه Echinocystis به عنوان یک نادر بزرگ رشد کرده است ، اما خیلی سریع وحشی شد و به یک علف هرز تبدیل شد. این خیار دیوانه در اطراف درختان و بوته ها می پیچد ، زمین را به طور انبوه پوشانده و از رشد گیاهان دیگر جلوگیری می کند.
میوه های آن مانند جوجه تیغی های کوچک یا توپ های تنیس تند و تیز است. وقتی میوه رسیده است ، دو سوراخ در نوک آن باز می شود. از آنجاست که دانه های درشت می ریزند.
از نظر گیاهشناسی ، اکینوسیستیس نه به اندازه لوفا - گیاه از خانواده کدو تنبل - یکی از نزدیکان خیار است.
دوچرخه سوار در حال انفجار و موتورسیکلت سدری
از سیکلانتر به عنوان خیار دیوانه نیز یاد می شود. در خاک روسیه ، این گیاه کدو تنبل بسیار نادر است و به طور عمده در جنوب شرقی آسیا و هند رشد می کند.
دو نوع سیکلانتر وجود دارد: منفجره و پایه. هر دو نوع این گیاهان دارای گلهای نامشخص و برگهای متراکم بسیار متراکم هستند.
نوع اول - انفجار سیلانچر ، دارای میوه های ریز و خاردار است که از نظر شکل شبیه به ویرگول ضخیم یا خیار قلاب دار است. میوه رسیده منفجر می شود ، اما نه به اندازه واکنش اکالیوم. فقط در امتداد ترک می خورد و از داخل خارج می شود و دانه ها را در معرض دید قرار می دهد.
نوع دوم - cyclantera pedunculate ، از سبزیجات جنوب آسیا محسوب می شود. میوه های آن صاف و براق است و روی پاهای نسبتاً بلند آویزان است. آنها تقریباً در اواخر سپتامبر دیررس می شوند.
سیکلانترا به صورت خورشتی ، سرخ شده ، آب پز یا خام خورده می شود. طعم آن مانند خیار معمولی است ، اما پوست آن سخت تر و میوه آن کوچکتر است.
