اکثر آدامس ها ، به جای محافظت از دندان ها و لثه هایی که توسط تبلیغات تجاری متعددی وعده داده شده است ، بر روی حفره دهان تأثیر منفی می گذارد و باعث پوسیدگی دندان و سایر بیماری ها می شود. این به دلیل محتوای اجزای مضر در آنها است. با این حال ، این واقعیت نیز درست است که آدامس می تواند به شما کمک کند از شر بوی بد خلاص شوید ، دهان خود را تمیز کرده و به شما در حفظ تمرکز کمک کند.
از تاریخ آدامس
نمونه اولیه آدامس امروزه در عصر حجر وجود داشته است ، سپس مردم پوست درختان را با رزین مخلوط کرده و مخلوط حاصل را جویدند. برای جلوگیری از تلخ بودن لثه ، گاهی عسل به آن اضافه می کردند. بنابراین آنها دندان های خود را تمیز و تقویت کردند. یونانیان از پوست درخت بنه یا موم برای این منظور استفاده می کردند. قبایل مایا لاستیک می جویدند و ساكنان سیبری لارچ می جویدند.
با وجود شواهد فراوان در مورد اشکال باستانی آدامس ، اعتقاد بر این است که ابتدا توسط ویلیام فینلی سمپل آمریکایی اختراع و ایجاد شده است. این اتفاق در 28 دسامبر 1869 رخ داد. حق ثبت اختراع برای ترکیبی از لاستیک با گچ ، زغال چوب و تعدادی طعم دهنده صادر شده است. سمپل معتقد بود که می توان از آدامس وی برای مدت طولانی ، حداقل یک ماه استفاده کرد. کاشف هرگز در تولید آدامس در حجم های صنعتی فعالیت نداشته است.
اولین دستگاه تولید آدامس در سال 1871 توسط توماس آدامز آمریکایی ایجاد شد. او تجارت شخصی خود را افتتاح کرد و آن را با موفقیت توسعه داد. در اتحاد جماهیر شوروی شوروی ، از دهه 1970 تولید آدامس شروع شد.
تولید آدامس
بیشتر آدامس ها حاوی مواد زیر هستند:
- لاتکس - قسمت اصلی لثه ؛
- طعم دهنده ها ، طبیعی و مشابه آنها ؛
- رنگها
- شیرین کننده ها: شکر ، استیل سولفام- K ، آسپارتام ، سوربیتول یا سیلیتول.
آدامس با استفاده از میکسر صنعتی ساخته می شود. پایه ای در آن گذاشته می شود ، حداقل 80٪ از لاستیک در ترکیب آن است. در طی فرآیند ورز دادن ، برخی از شیرین کننده ها به جرم اضافه می شوند (سوربیتول امروزه محبوب ترین شیرین کننده در تولید آدامس است). بعضی اوقات تولید کنندگان موادی مانند کلسیم ، ویتامین C ، کربومیت (محصولی که دندان ها را تقویت می کند) و انواع طعم دهنده ها را به محصول اضافه می کنند.
مرحله بعدی نورد است. نوعی خمیر در یک لایه ضخیم زیر اکسترودر قرار می گیرد (تجهیزات ظاهری و کاربردی مشابه وردنه دارند) ، و نازک و با مرزهای مشخص شده از لنت های آینده خارج می شود. سپس ، در عرض 2 روز ، خمیر اجازه می دهد تا حل شود ، سفت شود. پس از آن ، یک دستگاه ویژه آن را به قطعات جداگانه برش می دهد.
در مورد آدامس های لعاب دار ، مرحله بعدی لعاب زدن پدهای از قبل جدا شده است. فرآیند لعاب کاری بسیار طولانی است - حداقل 8 ساعت طول می کشد. سپس محصول در محفظه های مخصوص خشک می شود. سپس تنها چیزی که باقی می ماند این است که محصولات دریافتی را در بسته بندی و بسته بندی کنید. تولیدکنندگانی که به شهرت خود اهمیت می دهند در آخرین مراحل بسیار مسئول هستند ، زیرا فقط آدامس های با کیفیت بالا باید وارد قفسه های فروشگاه شوند.
